วันอาทิตย์ที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

๑๕ พฤษภา ๔๕ กระดึ๊บ ไวด์โชว์ และย.ยุง




ปุ่มมือถือมันเล็กจะตายคีย์ถนัดได้ไงคะ
เกร็งนิ้วมากๆเดี๋ยวก็เป็นนิ้วล็อกหรอกค่ะ
อย่าไปเอาตามอย่างเขาเลยค่ะ ประเดี๋ยวจะเดี้ยงซะก่อน
แล้วมติชนสุดฯเขามีการ์ตูนทะลึ่งด้วยเหรอคะ
ทำไมมะนาวไม่เห็นล่ะคะ อยู่หน้าสุดท้ายเหรอคะ
แต่เอ๊!คุณท่านกลับเห็น หุหุใครฝักใฝ่เรื่องทะลึ่งกันแน่ หลักฐานมันฟ้อง อิอิ
ใช่ค่ะเรื่องดอกส้มสีทองนี้เป็นบทประพันธ์ของคุณถ่ายเถา สุจริตกุล
ที่เป็นแม่ของอ.สมเถา สุจริตกุล นอกจากเป็นวาทยากรแล้ว
ยังเขียนนิยายด้วยนะคะ รู้สึกจะแนวเดียวกับ สตีเฟน คิงอ่ะค่ะ
มะนาวยังไม่เคยอ่านนะคะ แต่มะนาวเคยอ่านบทสัมภาษณ์ของอ.สมเถาค่ะ
ที่คุณท่านพูดถึงไวด์โชว์ในสื่อ มันคืออะไรเหรอคะ
เหมือนมะนาวจะเคยเจอว่าคุณท่านพูดถึง2ครั้งแล้วนะคะ
แต่มะนาวก็ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไรน่ะค่ะ
แล้วมะนาวว่าคงไม่ใช่ซีรีส์อย่างเดียวมังคะ ที่เป็นสื่อที่ดีของญี่ปุ่น
การ์ตูนก็น่าจะเป็นสื่อที่ดีของเขาเช่นกันนะคะ
เพราะมะนาวอ่านมหัศจรรย์การ์ตูนของอ.วินิทรา นวลละอองแล้ว
พบว่าการ์ตูนของญี่ปุ่น มีการสอนเรื่องต่างๆแฝงอยู่ทั้งนั้นเลยค่ะ
ญี่ปุ่นนี้การ์ตูนสร้างชาติไม่ใช่เหรอคะ
คุณท่านเคยสังเกตไหมคะ
ว่าเวลาเราอ่านหนังสือตอนใกล้ๆสอบเราจะจำได้ค่อนข้างแม่น
ทั้งๆที่ใครๆก็บอกว่าวิธีเร่งอ่านหนังสือตอนใกล้สอบนี้เป็นวิธีที่ไม่ถูกต้อง
แต่มะนาวสังเกตจากตัวเองนะคะ ว่าถ้ามะนาวอ่านหนังสือตอนใกล้สอบนี้
จะจำแม่นจริงๆ แต่พอสอบเสร็จมันเหมือนจะหายวับไปทันทีเลยเหมือนกันค่ะ
มีงานวิจัยชิ้นหนึ่งนะคะะบอกว่าการเร่งอัดข้อมูลในนาทีสุดท้าย
จะทำให้นักเรียนทำข้อสอบได้ดีกว่าการเตรียมตัวท่องตำราล่วงหน้าเป็นเดือนๆ
จากผลการวิจัยนี้ชี้ว่า ฮอร์โมนที่ร่างกายผลิตขึ้นเมื่อเกิดความเครียด
สามารถทำให้เซลล์สมองเกิดการเปลี่ยนแปลง
และช่วยให้สมองเก็บความจำอย่างมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น
นักวิจัยพบว่า ฮอร์โมนความเครียดคอร์ติซอลและอะดรีนาลีน
ทำให้การทำงานของเซลล์ประสาทมีการเปลี่ยนแปลง
ในการส่งเสริมความสามารถทางการเรียนรู้และความจำ
พูดง่ายๆก็คือฮอร์โมนความเครียด
มีความสัมพันธ์โดยตรงกับกระบวนการเรียนรู้นะเองค่ะ
ต่อ:งานวิจัยชิ้นนี้เป็นของ มหาวิทยาลัยบริสตอล ประเทศอังกฤษค่ะ
หุหุ แสดงว่าการเรียนรู้ของนักเรียน
อาจจะดีขึ้นอย่างชัดเจนภายใต้ความกดดันจากเส้นตาย???
อ่านแล้วเห็นด้วยไหมคะ แต่มะนาวค่อนข้างเห็นด้วยนะคะ
เพราะจากประสบการณ์ตรงของมะนาว
มะนาวว่ามันเป็นอย่างผลวิจัยว่าจริงๆค่ะ
อย่างที่บ้านมะนาวเค้าเคยสงสัยกันนะคะ จากที่เห็นพฤติกรรมของมะนาว
จนมีคำพูดเปรยๆขึ้นมาว่า ไม่รู้ว่ามะนาวเก่ง หรือข้อสอบห่วย
จะสงสัยไปทำไมกันเน๊อะ คนก็สอบผ่านแล้วนี่ว่าไหมคะ
คุณท่านได้ดูเรื่อง"ศพไม่เงียบ"แล้วยังคะ
ตกลงเป็นหนังไทยหรือหนังต่างชาติคะ
เห็นว่าไปคว้า3รางวัลมาจากงานInternational Thriller and Spy
Film Festival 2010 ที่Washington DC อ่ะค่ะ
มะนาวอ่านดูแล้วผกก.ไม่ใช่คนไทยนี่คะ
เพียงแต่เหตุการณ์เกิดขึ้นในเมืองไทยเท่านั้นเองค่ะ



เออว่าจะถามตั้งนานแล้วละครับว่า
ท่านมะนาวดคยมีฟิวส์สอบตก Sad เศร้าจน
อยากฆ่าตัวตายบ้างไหมครับเนี่ย เดาว่าอย่าให้มาถามว่าเคยสอบ
ตกไหม? แต่ควรให้ถามว่าได้ท้อปส์ที่เท่าไรแน่เลย
มีโอกาสได้ชมคลิป"ร่วมน้ำใจ ช่วยภัยน้ำท่วม"
ที่เหล่าบรรดานักทอล์กโชว์ชื่อก้อง อย่าง อ.สุขุม อ.อภิชาติ
อ.ผานิต มาพูดในศูนย์ประชุมธรรมศาสตร์ อ.จตุพล
ขึ้นมาพูด(เหมือนจะยาวกว่าเพื่อนเพราะปรากฎ2คลิป)
พูดถึงเวลาที่ได้เกรดอะไร ให้โปรดมองในแง่ดีเข้าไว้
ได้aก็ approve แสดงว่าอ.เห็นดีด้วย ได้ b ก็ brillance
หมายถึงเปล่งประกาย ได้ c ก็ complete สมบูรณ์
ได้ d หมยาถึง diligent ขยันหมั่นเพียร ติด e ก็ excellent
ดีเยี่ยมสุึดท้ายถ้ายังได้ f ก็คิดสักว่าได้ full ละกันครบมันทุกข้อ
ส่วนโรคนิ้วล็อก คงเกิดกับผู้เขียนยาก ไม่ใช่เพราะว่า
เป็นมาก่อนหน้าแล้วนะครับ แต่เครื่องที่ใช้ไม่ได้ไฮโซแบบ
BB เพราะไม่มีปัญญา ด้วยเคยแอบไปเล่นของชาวบ้าน ไ
ม่แปลกเลยที่จะได้กล้ามนิ้วเป็นปล้องๆ เพราะจำเป็น๖้อง
ออกแรงเพื่อกดปุ่มให้จม เครื่องของผู้เขียนเป็นสัมผัสแค่แตะ
แบบแผ่วเบาอักษรก็ไปแล้วขอรับ แต่ก็ติดลูกลำบากบ้าง
แค่เฉียดไปนิดเดียว อักษรที่ไม่พึ่งประสงค์ก็โผล่พรวดในบัดดล
ไม่ต้องมาประชดเลยนะขอรับ จับคำผิดแล้วหัวเราะคิกคัก
รู้จักรึป่าวครับ ผิดเป็นครู ตอนนี้มากพอจะเปิดรร.เทศบาลสักที่รึยังละครับ
ดีกว่าปิดเครื่องถอดซิม แล้วโยกมาใส่อีกเครื่อง
ลำบากกว่าตั้งเยอะ อีกอย่างช่วงนี้ต้องบริหารลดทอน
การใช้คอมลง ประหยัดชม. ให้เวลากับกองหนังสือที่หวัง
ไปอ่านตอนแก่คงไม่ได้กาลเสียแล้ว ว่าแต่ตัวท่านเหอะทลาย
ของเก่าหมดรึยังละขอรับ แล้วรู้รึเปล่าละครับว่าตอนนี้ท่าน
กับนางสาวเรยา ถูกจัดเรตไว้ลำดับเดียวกันแล้วนะขอรับ
"ฉ15"ต้องมีผู้ปค.แนะนำอยู่ใกล้ๆ อีกคนก็ก้าวร้าว
อีกคนก็ทะลึ่งตึงตัง ถ้ามีลูกต้องสอนให้รูดซิปให้เรียบร้อย
แล้วหาไม้ตียุงให้มันสักด้าม เผื่อมีมือซุกซนธดยที่คาดไม่ถึง
มาแถมงานวิจัยพฤติกรรมของผู้บริโภคกลุ่มที่ชม
"ไวด์โชว์"อีกสักหน่อยดีก่า เห็นว่าทางอ.สุภาแกเอาไปวางไว้ในอีกบท
(ซึ่งน่าสนใจกว่าบทหลักของหัวข้อเรื่องเสียอีก)
เพราะยอดของคุณๆอ๊ิอกซังเขา มีค่าเฉลี่ยการชมทีวีถึง
๔.๒๕ ชม. มากพอที่จะทำให้นักจัดรายการ
ผู้ตระหนักถึงคนคุมเงินสดของบ้าน ตระหนักให้ความสำคัญกับคนกลุ่มนี้มาก ระยะหลังๆ
ที่มีการแข่งขันกันสูงของแต่ละสถานี ก็ถึงขั้นมีการส่ง
นักสำรวจภารกิจภาคสนามสด ไปถ่ายทอดสลับตัดรายการในห้องส่ง แม้ว่าประเด็นที่สนทนา
จะเป็นเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องก็ตามที โดยเฉพาะไฮไลท์ของงาน
คือ ข่าวก๊อปซิสไฮโซ คนดัง แม้กระทั่งตัดผมร้านไหน
ตัดอย่างไร ราคาเท่าไร ก่อนตัดดาราท่านนั้นรู้สึกอย่างไร
เขาก็ไปซอกแซกถามดะไปทั่วไม่เว้นแม้แต่ร้านของชำตรงข้าม
ในคอนเซ็ปต์ที่ต้องคุยเรื่องเบาๆ ฮาๆ แม้จะไม่ก๊่่าก ก็ต้องเเสวงหามุขให้ก๊าก
หลายครั้งเข้าข่ายผิดจรรยาบรรณทางสื่อมวลชน
ซึ่งสังคมญี่ปุ่นเขาก็ไม่ถือกัน แต่ต่างปท.นี้ไม่ได้เลยเชียว



แหม!มันก็มีทุกฟีลล่ะค่ะ ทั้งผิดหวัง สมหวัง
แต่อะไรคะถึงขนาดคิดจะฆ่าตัวตาย เพราะเรื่องแค่นี้นะเหรอคะ
มันไม่เยอะไปเหรอคะ ความคิดแบบนี้ไม่เคยเฉียดเข้ามาในสมองมะนาวเลยค่ะ
ส่วนคลิปต่างๆอย่าได้ถามเลยค่ะ ถ้าไม่มีใครแปะให้ดู
อย่าหวังเลยค่ะว่ามะนาวจะไปค้นเองที่ยูทูป ขี้เกียจเป็นที่สุดเลยค่ะ
แต่หุหุ พูดไปแล้วอายค่ะ ตอนบ้าดารา เข้าค้นยูทูปไม่ได้หลับไม่ได้นอน
จนตาเป็นหมีแพนด้าไปเลยค่ะ แต่ตอนนี้อาการนั้นหายแล้วค่ะ
มีอาการขี้เกียจตัวเป็นขนเข้ามาแทนค่ะ
ส่วนเรื่องเกรดพวกนั้น อาจารย์เคยพูดให้ฟังแล้วค่ะ
พวกเราชอบใจกันใหญ่ ไม่ได้สำนึกเลยว่าอาจารย์พูดประชดอ่ะค่ะ
งั้นแสดงว่าโทรศัพท์ของคุณท่านเป็นแบบสมาร์ทโฟนใช่ไหมคะ
ที่เหมือนพวกHTC ที่ต้องใช้ปากกาสไตลัสจิ้มตัวอักษรใช่ไหมคะ
อย่างนั้นเครื่องมันใหญ่นี่คะ มะนาวว่ามันพกพาไม่ค่อยสะดวก
มะนาวชอบโทรศัพท์เครื่องเล็กๆอ่ะค่ะ
ถ้าเป็นพวกตระกูลใหญ่ๆนี้มะนาวไม่มองเลยค่ะ
จะบอกให้ว่าโทรศัพท์มะนาวมีคนชอบด้วยน๊า บอกเล็กดีจัง
ส่วน"ไวด์โชว์"จากที่อ่านก็คือเป็นเรื่องของพวกเซเลบใช่ไหมคะ(ถูกป่าว)
ประเภทแบบไม่ค่อยมีสาระ แต่ถูกจริตคนดูอย่างนั้นใช่ไหมคะ
คุณท่านเท้าเหม็นไหมคะ
ผลวิจัยล่าสุดบอกว่าเท้าเหม็นเป็นตัวล่อยุงค่ะ
โดยนักวิทยาศาสตร์ชาวสหรัฐพบว่ายุงที่เป็นพาหะของโรคมาเลเรีย(ไข้จับสั่น)
โปรดเท้าทีมีกลิ่นมากกว่าเนื้อตัวส่วนใดของร่างกาย
โดยนักศึกษาปริญญาเอกของมหาวิทยาลัยเกนนินเกน
ได้พบจากการติดตามยุงก้นปล่องตัวเมียที่เป็นพาหะนำโรคไข้จับสั่น
ว่ามันอาศัยกลิ่นกาซคาร์บอนไดออกไซด์จากลมหายใจของคนในการตามเหยื่อ
แต่พอเข้าใกล้มันจะโจมตีเป้าหมายที่เท้าของผู้ที่มีกลิ่นแรงทันทีเลยค่ะ
ซึ่งตัวกลิ่นนี้ก็เกิดจากแบคทีเรียที่อาศัยอยู่ตามเท้าของเรานะเองล่ะค่ะ
แสดงว่ามะนาวเท้าไม่เหม็น เพราะมะนาวมักถูกยุงกัดที่ขาไม่ใช่เท้า ฮิฮิ
แต่มะนาวเดาว่าคุณท่านต้องถูกยุงกัดที่เท้าแหงมๆใช่ไหมคะ
แล้วรู้ป่าวคะว่าเรื่องสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารักได้รางวัลที่อิตาลี
จากเทศกาลหนังฟาร์อีสต์ฟิลม์เพสติวัลครั้งที่ 13 ที่จัดขึ้นระหว่างวันที่
29 เมษายน - 7 พฤษภาคมโดยหนังเรื่องสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก
ได้รับรางวัลทุนโพสต์โปรดักชั่นมูลค่า 25,000 เหรียญสหรัฐ
และเป็นหนังไทยเรื่องแรกที่ได้รับรางวัลจากเทศกาลนี้ค่ะ
คุณท่านได้ดูหนังเรื่องกระดึ๊บ (Cool Gel Attack)แล้วหรือยังคะ
สนุกดีนะคะ แถมดูแล้วรู้เลยว่าหนังต้องการสื่ออะไร
ช่วงหนังเรื่องนี้ฉายไม่รู้มีคนพูดถึงความหมายแฝงในหนังเรื่องนี้หรือเปล่านะคะ
เพราะช่วงนั้นน่าจะอยู่ในช่วงที่มะนาวกะลังหนักหนาสาหัสมั๊ง
เลยไม่ได้จิ้มอ่านบล็อกใครเลยค่ะ
แต่มะนาวว่าความหมายแฝงของเรื่องนี้ค่อนข้างชัดมากเลยนะคะ
ถ้าดีกันได้แบบที่หนังสื่อออกมา คงแฮบปี้ๆนะคะ
ฮือฮือ คราวนี้ต่อให้แก่แดดยังไงก็อ่านที่คุณท่านเขียนไม่รู้เรื่องเลยค่ะ
ทั้งไม้ตียุง ทั้งรูดซิป ตกม้าตายดังแอ๊ก นิ่งสนิทไปแล้วค่ะ
ต่อให้ปล.ก็ไม่รู้เรื่องค่ะ จิงจิ้ง
อะไรขึ้นมาก็เท้าเหม็น นึกอุตริพิเรนอะไรขึ้นมาละเนี่ย
ปกติก็ไม่นะขอรับ ถึงมารยาทจะทรามอย่างไร
ชอบไปไหนก็ไม่ค่อยทาจักกะเร้ แต่ทว่ากลับเคหสถานครั้งใด
ก็ต้องเข้าห้องน้ำล้างเท้าเสมอ จนกลายเป็นโรคจิตติดตัวอย่างนึง
เหตุที่ได้ส่วนดีในนิสัยนี้ติดตัว เนื่องจากช่วงวัยรุ่นติดสอยห้อยเพื่อน
คหบดีเก่า เข้าบ้านท่านแล้วกระโดดขึ้นเตียง
ถูกประนามยกใหญ่ ดูแคลนยิ่งกว่าคำว่าไพร่บนเวทีเสื้อแดงเสียอีก
พอกลับมาทำเยี่ยงนี้ที่บ้าน ก็โดนประนามหาว่าเป็นผู้ดี
เอาใจยากเสียจริงๆ
ตกลงว่าบุตรีกึ่งอำมาตย์อย่างท่าน มีทุกอารมณ์เหรอครับ
นึกว่าจะเป็นโปโตไทด์แบบอัตสึฮิเมะเสียอีก แล้วมีวิธีจัดการกับ
มันอย่างไรบะครับเนี่ย เคยได้อ่านว่าเป็นเจ๊วีนอันดับต้นๆเหมือนกัน
แต่ทำไมคุยกับท่าน มันเหมือนได้สนทนากับราษฎร์อาวุโส
กระนั้นละขอรับ น่าเคารพแบบอย่างก็มี แต่น่าหมั่นไส้ก็มีไม่น้อย
คงคล้ายๆอารมณ์ของคำ พกาที่ไปกระแหนหลักคุณธรรมของหมอประเวศมั้งครับ
กระดึ๊บนี้ก็ไม่คิดจะดู เพราะเสียวิจารณ์เข้าข่ายเลวร้ายพอๆกับ
๋"หมากเตะ"ของค่ายเดียวกัน เพิ่งมีท่านคนแรกนี้แหละมั้ง
ที่แหกคำวิจารณ์ของคลื่นมหาชน อะไรกัน
เจลลดไข้ ไม่ใส่ถ่าน จากต่างดาว แค่พล็อกก็ไม่ชวนเช่าแต่เริ่ม
ทำงานหนัก ไม่ทิ่มบล็อกชาวบ้าน ก็ไม่น่าเกลื่อนให้ทุกอย่าง
กลายเป็นตลกไปหมดสิครับ หรือว่าดาราจูงใจ
ขนาดว่าหนูพีชที่พี่ปลื้ม ก็ไม่อาจบิดเบือนให้คิดประสงค์ดูอยู่ดี
ต่อมวิจารณญาณบกพร่องไหมครับนิ
หนังดีก็ง่วง หนังร่วงดันชื่นชม สงสัยต้องรองานวิจัยยืนยันดีกว่า
เอ๋ ช่วงนี้กำลังฝักใฝหนังสือแนวสันติวิธีอยู่ใช่ไหมครับ
เล่มที่ท่านว่ามายังไม่เห็น แต่เห็นอยู่2เล่มปกอย่างหนา
๘องสนพ.สวนเงินมีมา น่าสนใจชื่อ ไม่สงบจึงประเสริฐ ของ
พอล ฮอกเก้น เป็นแนวประชาวิวัฒน์ และีอกีเล่ม
หันหน้าเข้าหากัน ของ มากาเลท วีเรน เล่มนี้เผ็นแนว
ชักจูงและจูงใจให้มานั่งโต๊ะเจรจา แถมอีกเล่มเดอะเวิร์ด คาเฟ่
สายดาไลลามะน่าจะชอบ
แต่ความหนาของสามเล่มก็ไม่เท่า "พระอาทิตย์ตกดิน"
ของผู้เขียนคนเดียวกับฮิมิซึ ฮิราชิโนะ เคโงะ หมอนี้น่าจะดังมีสาวกในเมืองไทยเยอะ
เห็นเล่มที่ถูกการแปลแล้วกว่าแปด เก้าปก แต่เล่มล่าสุดที่ว่า
หาาตั้ง1042 หน้า แฟนพันธ์แท้คงต้องอ่านสักเดือนคงจะจบี
โทรศัพท์เครื่อวจิ๋วนี้ยังมีคนใช้อีกเหรอครับ
เพราะเทรนด์นี้มันตกไปปีกว่าแล้วนะครับ ในทอล์กโชว์อ.จตุพล ก็ยิงมุขซ้ำ
ที่บอกว่าอนาคข้้างหน้า จากที่เคยแบกโทรศัพท์รุ่นสงครามอิรัก ต่อไปข้างหน้า
กลับกลายว่าเล็กเท่าติ่งไฝติดใต้ริมฝีปาก
เอาเข้าจริงกลายเป็นว่า มันกลับมาคงขนาดเทอะทะแบบที่ท่านไม่ชอบ
นั้นแหละครับ สงสัยทว่าเครื่องใหญ่ใส่แล้วมันชอบติดพุง
ทำให้ขะแหมวไก้ลำบากบริโภคไม่คล่องอะป่าว อันนี้ก็สร้างภาพไปอีกทางสักด้วยสิ
เออ อ่านสื่อฯญี่ปุ่นมันปิ๊งคุณสมบัติข้อที่ท่านบอกว่า
"อ่านแม่นแต่ลืมเร็ว" เพราะตลาดแรงงานสื่อที่โน้น
แม้จะมีดีกรีจบจากม.โตเกียว วาเซดะ ม.โคเฮ ก็ตาม
แต่กระนั้นความรู้สำหรับคนทำสื่อที่นั้นก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่
เท่ากับการสอบสัมภาษณ์ แล้วนำมาฝึกอบรมให้มีความภักดีในองค์กร
เข้าข่าย ลืมได้แต่ใช้คล่อง ตกลงว่าที่เรียนๆมา ในหลักวิชาชีพตะวันตก
จริงๆก็ไม่ได้ใช     ้ ด้วยติดเงื่อนไขจองระบบทุนรับใช้นักการเมือง
ไม่แปลกเลย ที่ซีรีย์จะพยายามเน้นย้ำการใช้ชีวิตม.ปลายให้คุ้มค่า
ดีกว่ามาเสียดายชาติเกิดเมื่อเข้าวัยทำงาน
แล้วก็ลืมง่ายสมกับเป็นนักจำในนาทีสุดท้าย เพราะไอ้ที่ๆถามไป
ก็ไม่มีเสียตอบรับ แล้วไอ้ที่ถามเรื่องราชวงศ์ไปก็ไม่เห็นเฉลย
คงใกล้ที่จะต้องหาแพทย์ที่ปรึกษาส่วนตัวแล้วละมั้งี 

วันพุธที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

๑๑ พฤษภา ๔๕ Gift . แฮกเกอร์ และสังคมแฝงความรุนแรง






รู้จักไหมคะ ไข่ในหินน่ะ รูไหมว่าคุยอยู่กับใคร
ลืมไปแล้วล่ะสิ กุลสตรีดีเด่นไงคะ อิอิ
ไม่เอาแหละ เดี๋ยวโดนจัดหนักอีก ยิ่งปากจัดๆอยู่ด้วย
แล้วโปรดทราบนะคะ อิชั้นไม่ได้หน้าแบนนะเจ้าค่ะ
ส่วนเรื่องลัดดาแลนด์ มะนาวไม่ได้ดูหรอกนะคะ
มะนาวแค่เข้าไปอ่านในกระทู้เท่านั้นเองค่ะ
แล้วมันตลกที่เขาเอาเรื่องของแม่ชีมาผูกโยงเข้ากับหนังอ่ะค่ะ
ส่วนเรื่องHanamizuki อยากดูค่ะว่ามันเน่ายังไง
เราต้องพิสูจน์ อย่าเชื่อแค่ลมปากคนบอก อิอิ
แล้วจะบอกว่ามะนาวได้ดูละครป๋ายะแล้วนะคะ
เรื่อง"Gift"อ่ะค่ะ ชอบบบบบบมากค่ะ
ป๋ายะหล่อมั่กๆค่ะ ใสปิ๊ง เป็นหนุ่มน้อยที่หล่อบาดใจเหลือเกินค่ะ หลงรักๆ
มะนาวชอบเรื่องนี้มากกว่าLong Vacation,
Love Generation และBeautiful Life อีกค่ะ
เนื้อเรื่องพระเอกสูญเสียความทรงจำไป3ปี
ระหว่างที่ความทรงจำยังไม่คืนมา
ก็ทำงานเป็นคนส่งของแต่แต่งตัวภูมิฐานมากค่ะ
ใส่สูทตลอดแต่พาหนะที่ใช้ หุหุจักรยานค่ะ
ต่อ:ระหว่างทำหน้าที่ส่งของก็เจอะเจอผู้คนและเหตุการณ์มากมาย
ที่ทำให้พระเอกค่อยๆฟื้นความทรงจำคืนมา
และจำตัวเองได้ในที่สุดว่าเป็นใคร
ชอบตอนต้นเรื่องที่เปิดตัวทาคุยะแบบนั้นมากเลยค่ะ
เพราะพอดูไปแล้วทำให้เข้าใจเลยว่าทำไมถึงเปิดตัวพระเอกแบบนั้น
และด้วยท่านั้น แล้วที่สำคัญซีรีส์เรื่องนี้เนื้อหารุนแรงนะคะ
แต่ผู้กำกับเจ๋งมากค่ะ ทำให้เนื้อเรื่องซอฟท์ลงได้และสนุกด้วยค่ะ
ได้หัวเราะเอิ๊กๆเป็นระยะๆอ่ะค่ะ
โดยที่ไม่กระทบกระเทือนเนื้อหาหลักเลยล่ะค่ะ
เรื่องนี้ถ้าให้คะแนนความชอบนะคะ
มะนาวให้คะแนนความชอบเท่ากับKarei Naru Ichizokuเลยค่ะ
แต่จะบอกว่าเรื่องนี้มะนาวไม่ค่อยรู้จัก
ดาราท่านอื่นๆเลยค่ะ มีคนหนึ่งเปิดตัวได้เท่มากค่ะ
มะนาวดูแล้วหน้าคุ้นๆ ที่แท้แม่ของมาคุงในซีรีส์Tokyo Tower
ป้าMitsuko Baishoนะเองค่ะ เจ้าป้าเท่ระเบิดเลยค่ะเรื่องนี้
ส่วนคนที่แสดงเป็นแฟนเก่าพระเอก
มะนาวก็หน้าคุ้นๆอีก แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกค่ะ
มานึกออกเอาตอนที่11พอดีค่ะ 555ใช้เวลานึกนานมาก
เธอคือยัยตัวร้ายในเรื่องKarei Naru Ichizoku
ที่แสดงเป็นเมียน้อยพ่อพระเอกที่เข้าไปบริหารจัดการในบ้านอ่ะค่ะ
เรื่องนี้กับเรื่องนั้น แสดงบทแตกต่างกันลิบลับเลยค่ะ
แต่มะนาวชอบบทที่เธอแสดงเรื่องKareiมากกว่านะคะ
ถ้ามะนาวเป็นคนแจกรางวัลนะคะ มะนาวจะให้เธอเลยค่ะ
เธอแสดงยังกะมะนาวนึกว่าเป็นตัวเธอเองอย่างนั้นเลยอ่ะค่ะ
แหะ แหะเขียนซะยาวเลย แล้วคุณท่านก็บอกว่า
มะนาวเล่าหมดแล้ว ไม่น่าสนใจ แต่มะนาวว่ามะนาวเล่ากั๊กๆนะคะ
แต่จะบอกว่าเรื่องนี้สั่งซื้อยากมากเลยนะคะ
มะนาวต้องไปหลังไมค์ถามจากสมาชิกบ้านทาคุยะมาน่ะค่ะ
แถมแผ่นที่5ตอนที่8,9คนขายลืมไรท์ซะงั้นค่ะ
มะนาวเปิดดูตอนที่แปดได้แค่ครึ่งเรื่อง
เอ๊!ทำไมดูต่อไม่ได้ นึกว่าเครื่องเล่นของมะนาวเสียซะอีกค่ะ
ปล้ำอยู่ตั้งนาน เปลี่ยนเครื่องเล่นตั้ง3เครื่องก็ยังไม่อ่านแผ่นอีก มันยังไงน๊อ
พลิกดูด้านหลัง อ้าวเขาไรท์มาแค่นั้นเอง เวรกรรมจริงๆค่ะ
เลยอดดูตอนที่9แบบเต็มๆเรื่องเลยค่ะ แง








อ้าว ตกลงหน้าไม่แบนเหรอครับเนี่ย 
แล้วเอาตัวเองไปเทียบกับเจ้าตุ๊กตาซาโบะโบรุทำไมละครับ 
เสียผลิตภัณฑ์โอทอปส์ของเขาหมด หลงเผลอเรียกซาโบะมาตั้งนาน 
งั้นเรียกท่านมะนาวเหมือนเดิมดีกว่า แต่ไม่เป็นไรหน้าไม่แบน อย่างอื่นแบนก็ได้ 


Gift เป็นซีรีย์ที่ได้ยินชื่อมานาน 
แต่หาชมได้ยากมากเลย ไม่นึกว่าท่านมะนาวจะใช้อภิสิทธิ์ 
ไปขุดจากชั้นใต้ดินจากกรุ๊ปแฟนคลับป๋าเขา เรื่องมันคงน่าดูอยู่หรอก 
เพราะมีเจ๊ อิโนอุเอะ ยูมิโกะ คนเขียนบท first kiss ที่กำลังเรียบเรียง 
ว่าจะรีวิวในวันพรุ่งนี้ แต่ไม่ไหวเหรอท่านนะ 
ความรักทำให้คนตาบอด หลงป๋าเสียจนจำใครคนอื่นในเรื่องไม่ได้เลย 
เห็นว่าเปิดเรื่องมา เฮียเขาก็โชว์โป๊เลือดสาดเลยเหรอครับ 
เนือ้เรื่องที่ตลกได้ก็เพราะเจ๊เธอ(เขียนบท)มาสายตลกอ่อนๆ 
อย่างใน first kiss ก็มีเป็นกระสัย แต่ gift ของค่ายฟูจิ 
จะเน้นดาราสาวใหญ่ สาวเเก่เยอะเลยนะคัรบ 
ทั้ง ป้ามูโรอิ ป้าไบโชะ ป้าโคบายาชิ และเอาอีกแล้ว ชิโนฮาระ เรียวโกะ 
มากันครบทีมเช่นเคย ซีรีย์นี้กว่าสิบปีแล้วนิคัรบ 
ยินดีด้วยนะครับได้ดูด้วยกระบวนวิธีพิเศษ 
ส่วนผู้เขียนขอไปหา ขอ้มูล first kiss ต่อละกันนะขอรับ





เอาเป็นว่าไม่มีอะไรแบนก็แล้วกัน ไม่ต้องนึกอะไรแล้วเจ้าค่ะ
ที่มะนาวบอกว่ามะนาวเหมือนตุ๊กตาซารุโบโบะ
ก็เพราะมันเป็นตุ๊กตาไม่มีหน้าตาไงคะ
มันแล้วแต่เด็กที่เป็นเจ้าของจะจินตนาการว่าให้หน้าตาเป็นยังไงแบบไหนไงคะ
ก็ตอนนั้นคุณท่านอยากรู้ว่าหน้าตามะนาวเป็นยังไง
มะนาวก็เลยถามว่าคุณท่านรู้จักตุ๊กตาซารุโบโบะหรือเปล่า
ถ้าไม่รู้จักก็ให้ไปถามอากู๋ไงคะ มะนาวก็นึกว่าพอคุณท่านไปเข้าอากู๋
แล้วเห็นเจ้าตุ๊กตาซารุโบโบะก็คงเข้าใจความหมายที่มะนาวบอก
ว่าหน้าตามะนาวก็แล้วแต่คุณท่านจะจินตนาการว่าให้เป็นแบบไหนไงคะ
ทีนี้คุณท่านคงเข้าใจความหมายแฝงแล้วใช่ไหมคะ
แล้วมะนาวเคยบอกไงคะว่าเรียกมะนาวดีกว่า คุณท่านก็บอกว่าพิมพ์ยาก
ไม่เห็นจะยากตรงไหน ซาโปะ ซาโบะอะไรของคุณท่านพิมพ์ยากกว่าตั้งเยอะ
แถมคุณท่านก็พิมพ์ถูกๆผิดๆอีกต่างหาก เดี๋ยวซาโปะ เดี๋ยวซาโบะ อะไรก็ไม่รู้
คุณท่านได้ข่าวที่บริษัทโซนี่ถูกกลุ่มแฮ็กเกอร์เข้าถล่มข้อมูลของบริษัทไหมคะ
ข่าวบอกว่ากลุ่มแฮ็กเกอร์"Anonymous"ได้เปิดศึกแก้เผ็ดโซนี่
โดยใช้DDOSเข้าถล่มโซนี่จนเดี้ยง ซึ่งแฮ็กเกอร์กลุ่มนี้
ได้เคยเข้าโจมตีบริการผ่านออนไลน์ชื่อดังอย่างเพย์พอลและอเมซอนมาแล้ว
ได้ประกาศศึกบนโลกไซเบอร์อีกครั้ง โดยคราวนี้พุ่งตรงไปที่เว็บไซต์ของบริษัทโซนี่ค่ะ
เพื่อต้องการแก้แค้นแทนเพื่อนพ้องกลุ่มแฮ็กเกอร์ที่เจาะระบบเครื่องเกมคอนโซล
"เพลย์สเตชัน3"(PS3) แล้วถูกบริษัทยักษ์ใหญ่เอาผิดทางกฎหมาย
พวกเขาจึงเล่นงานเว็บไซต์เพลย์สเตชัน3จนรวนทั้งระบบ
มะนาวว่าแฮ็กเกอร์พวกนี้เก่งนะคะ
เพราะมะนาวได้ไปอ่านเพิ่มเติมพบว่ากฏของบริษัทไอที
ก็คือห้ามต่อกรกับแฮ็กเกอร์ด้วยไม้แข็งเด็ดขาด
เพราะตัวอย่างก็คือโซนี่ที่เจอหายนะล่าสุดจากการฝ่าฝืนกฏนี้
แล้วแฮ็กเกอร์พวกนี้เขามีงานประจำทำไหมคะ
เพราะการเป็นแฮ็กเกอร์นี้คงเป็นงานอดิเรกของพวกเขาใช่ไหมคะ
แล้วพวกนี้เขาเคยแฮ็กธนาคารไหมคะ
คุณท่านรู้จักมาดามนูห์ไหมคะ
เธอต้องเป็นคนที่เห็นอำนาจเป็นของหวานแน่เลยค่ะ
เพราะมะนาวไปอ่านบทความเจอคำกล่าวของเธอว่า
"Power is wonderful and total power is totally wonderful"
บ้านเราก็คงมีคนที่คิดแบบเธอเหมือนกันนะคะ
ถึงได้ไม่สงบมาจนถึงทุกวันนี้ เฮ้อ!
แล้วรู้ป่าวคะว่า ป้าเอลตัน จอห์น มีลูกแล้วนะคะ
มะนาวเห็นเจ้าป้าอุ้มลูก(ที่ขอมาเลี้ยง)ขี้นปกหนังสือคู่กับคู่ตุนาหงันของเจ้าป้า
เจ้าป้าให้สัมภาษณ์ว่ามีความสุขมาก หลงรักแม้แต่กลิ่นผ้าอ้อมของลูก
กม.อังกฤษนี้ใจกว้างนะคะ ไม่กลัวเรื่องเด็กจะสับสนกับเพศของแม่หรอกหรือคะนี่
มะนาวรู้แล้วค่ะว่าใครเป็นมาเฟียพันทิป
อย่างน้อยก็รู้จักคนหนึ่งล่ะค่ะ คุณท่านรู้จักไหมคะคุณหนุ่ย พงศ์สุข หิรัญพฤกษ์อ่ะค่ะ
มะนาวไปอ่านสัมภาษณ์ในกรุงเทพธุรกิจ
โปรยไว้เลยว่าหนึ่งในสิบมาเฟียพันทิป
ถ้าไม่ใช่ล่ะก็คุณหนุ่ยรับกรรมแน่ๆ แต่รู้สึกแกจะไม่ปฏิเสธนะคะ
เพราะตั้งแต่คดีห้องก้นครัวแล้วค่ะรู้สึกกระแสมาเฟียพันทิปจะมาแรงอ่ะค่ะ
อ้อ!จะบอกว่ามะนาวเห็นบล็อกคุณท่านที่ห้องโต๊ะข่าวด้วยล่ะค่ะ







ขอโทษที่ททำให้คอยนะขอรับ 
เผอิญว่า วันนี้ปั่นรีวิวเรือ่ง First Kiss แล้วมึนลิงค์ประวัติของฟุมิโกะ 
นี้ยังเห็นว่าไปใช้ชื่อต้นสกุลเขาผิดอีก คงต้องลงไปแก้ไขใหม่ 
แล้วอยู่ๆท่าน prysang ที่หายไปเกือบเดือนครึ่้ง วันนี้ก็โผล่มา 
ทะลักคอมเมนต์ไปสามเรือ่ง อีกทั้งชั่วโมงเน็ตก็หมดอีก 
ต้องไปไล่ซื้อซิมเพื่อต่ออายุใหม่ เพราะตั้งแต่ว่างงาน 
ดันมาราธอนเน็ตเพลินจนเกินวินัยรายเดือนของตัวเองอีก 
เอาเป็นว่า กระเป๋า"แบน"ละกันนะครับ ก็คุณท่านเล่นไปเปรียบ 
กับตุ๊กตาซารุโบะโบ ไอ้ผู้เขียนก็จดจำลักษณะใบหน้าแบนๆ 
เออ ก็เลยอนุมานเอาว่า สงสัยเจ๊ท่านของแบนจริง 
มาประมวลกับไหล่ค้อมๆ ก็เออ ...อาจเป็นโฮโมซาเปียนกลายพันธ์ 
เป็นไปตามความบ้างานวิจัย และคลั่งกระทู้ หมกมุ่นอยู่กับ 
แผ่นกระดาษและหน้าจอ ก็เลยวิวัฒนาการกับสิ่งที่เห็นอยู่เบื้องหน้า 
เป็นไง จินตนาการผู้เขียนใช้ได้เลยไหมครับ 
แต่เมื่อบอกไม่ใช่ ก็เท่ากับท่านมะนาวฯได้ทำลายความหวัง 
ที่เป็นความเชื่อร่วมเดือนของผู้เขียนหมดแล้ว 
ต่อไปผู้เขียนจะจินตภาพถึงใบหน้างามๆของท่านอย่างไรละเนี่ย 
โน้น ก็ไม่ใช่ นี้ก็ไม่ใช่......วัยรุ่นชักมึนเสียแล้ว
ข่าวเจ้าเเก็งค์แแฮ็กเกอร์นี้ พอได้ยินผ่านทวิตส์เช่นกันครับ 
แต่ไม่ค่อยมีใครมาช่วยขยายประเด็น มักเป็นหัวข้อข่าวลอยลม 
คือ มาแล้่วก็โดนข่าวทวิตส์ใหม่ไปเตะมลายไป 
ทำให้ระบบออนไลน์เพลย์สเตชั่นนี้มีปัญหา ไม่ใช่เรื่องเล็กเลยนะครับ 
เพราะนั้นเป็นระบบเงินถุงเงินถัง เป็นช่องทางสินค้าทำเงินต่อเนื่อง 
ของทางโซนี เทียบได้กับไอจูนของแอปเปิลเลยละครับ 
คงเป็นผลสืบเนื่องจาก วิกิลิงค์ ถ้ามีผลเกี่ยวเนื่องกับอเมซอนและเพย์พอล 
ส่วนมากพวกนี้ จะเข้าเซิร์ฟเวอร์ลิงค์นอกหลายๆทอด 
จนทำให้ตรวจสอบเข้าไม่ถึงผู้ปล่อย แล้วมาซักไซ้ผู้เขียนาทำไมครับ 
ไม่ต้องเลยนะครับ ไม่ใช่แฮ็กเกอร์แมนนะขอโทษ 
แค่หาเงินห้าบาทต่ออายุบล็อกแก็งค์ทุกสิ้นเดือน ก็เหนื่อยพอจะแย่แล้ว 
เอาเป็นว่าไม่รู้นะครับ อย่ามาล่อซื้อเลย ไม่มีตังค์ทอนกับถุงพลาสติกให้หรอก 
เออ....ประเด็นมาเฟียพันทิปนี้่น่าสนใจ 
เขานิยามจากอะไรละครับ ขาใหญ่ รู้มาก หรือชอบรวมกลุ่มสมาชิก 
ป๋่าหนุ๋ยนี้พอเข้าใจว่าแกบ้าสินค้าไอทีมาก แต่ผู้ชายบ้าไอทีนี้ 
มีเยอะในสังคมไทยนะครับ พวกนิตยสารไอทีหัวนอกยังเอาผู้หญิงวาบหวิวมาล่อ 
หนึ่งในนั้นเป็นท่านด้วยรึเปล่าคับเนี่ย ถ้าเจ๊เกี่ยวยังเรียกว่ามาเฟีย 
เจ๊มะนาวทำไมจะเรียกบ้างไม่ได้ เห็นเข้่าๆออกๆ รู้เวลาปล่อยบล็อกของผู้เขียนเรือ่ยเลย 
ถ้าไม่มีวิชา กุมารดี ก็ต้องเส้นสายลูกพี่ลูกน้องเยอะแยะสปายคิวนี้แลย 
แล้วมาดามนูห์นี้ ใครละครับ หยิบแต่ละคนปูทางไว้หน่อยก็ดี 
ตอนนี้ รู้สึกว่าโลกพันทิป กับโลกทวิสต์จะไปกันคนละทาง 
ลิงค์กันไม่ติดสักเรื่องเลย......ดีใจด้วยนะครับที่ไม่แบนเสียแล้ว





ส่วนใหญ่ข่าวที่มะนาวคุยให้ฟัง
เป็นข่าวที่มะนาวอ่านจากบทความในหนังสือพิมพ์อ่ะค่ะ
ไม่ใช่ในพันทิปหรอกค่ะ
คือมะนาวชอบอ่านบทความต่างๆ
ในหนังสือพิมพ์รายวันหรือในพวกรายสัปดาห์อ่ะค่ะ
หนังสือพิมพ์นี้เรียกว่ามะนาวไม่อ่านข่าวหน้าแรกเลยนะคะ
มะนาวชอบอ่านแต่บทความข้างในมากๆค่ะ
แล้วถ้าเรื่องไหนน่าสนใจก็จะเอามาเล่าให้คุณท่านฟังไงคะ
ไม่ใช่ว่าพันทิปกับทวิตเตอร์ไม่ไปด้วยกันหรอกค่ะ
มะนาวไม่รู้หรอกค่ะอันนั้น ส่วนใหญ่
ถ้าเป็นห้องเฉลิมไทยก็จะเป็นการอ้างมาจากFBมากกว่าค่ะ
ส่วนช่วงนี้ที่มะนาวไปห้องโต๊ะข่าวก็เพราะมะนาวตามข่าวเรื่องบินลาเดนอยู่อ่ะค่ะ
มะนาวถึงได้เห็นบล็อกของคุณท่าน และได้เข้าไปจิ้มอ่านด้วยค่ะ
เพียงแต่ไม่ได้เม้นท์เท่านั้นเองค่ะ
กระทู้บินของลาเดนทำให้มะนาวได้ความรู้เกี่ยวกับผู้ก่อการร้ายมุสลิมเยอะแยะเลยค่ะ
ส่วนเรื่องมาดามนูห์นั้นอ.วรากรณ์ สามโกเศศได้เขียนไว้ในนสพ.มติชน
ว่าเธอคือสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งของเวียดนามใต้ระหว่าง ค.ศ.1955-1963
ซึ่งถึงแม้เธอจะไม่มีสามีเป็นประธานาธิบดีหรือนายกรัฐมนตรีก็ตาม
แต่เธอมีทั้งอำนาจและฝีปากที่ร้ายกาจ
ซึ่งมีส่วนนำไปสู่การรัฐประหารและความตายของสามีเธอ
และสุภาพบุรุษหมายเลขหนึ่ง ตลอดจนการแตกแยกกับพ่อแม่ของเธอ
และชะตากรรมที่น่าสังเวชของทั้งพ่อและแม่ของเธอในเวลาต่อมา
เธอเพิ่งจากโลกนี้ไปในวัย 87 ปี เมื่อปลายเดือนเมษายน 2011 นี้เองค่ะ
ชีวิตเธอน่าสนใจและให้บทเรียนไม่แพ้สุภาพสตรีคนอื่นๆ ของโลกเลยค่ะ
เธอเคยหัวเราะเยาะที่พระเผาตัวเองประท้วงด้วยค่ะ
ส่วนเรื่องมือเขียนบทมะนาวก็ไม่กล้าเขียนนามสกุลเธอลงไปเหมือนกันค่ะ
เพราะตอนแรกคุณท่านบอกว่า"อุเอะโนจิ ยูมิโกะ"
แต่พอตอนหลังบอกว่า"อิโนะอุเอะ ยูมิโกะ"เหมือนสกุลนางเอก
มะนาวเลยสับสน เลยเขียนแต่ชื่อดีกว่าอ่ะค่ะ
แล้วคุณท่านรู้จักนามปากกาหลวงเมืองไหมคะ
ที่เขียนในหนังสือพิมพ์มติชนรายวันคอลัมน์"บทความธรรมดา"อ่ะค่ะ
มะนาวได้อ่านตอนท่านเขียนเรื่องนั่งทางใน
โดยบอกว่าสมัยคนเขียนยังเด็ก คนนิยมนั่งทางในกันมาก
แถวบ้านของคนเขียนคือตลาดพลูก็นิยมมากเช่นกัน
ท่านเขียนเล่าเหตุการณ์ว่ามีสุภาพสตรีชราคนหนึ่ง
เดินจงกลมช้าๆหลังจากนั้นก็ร้องเอ็ดตะโรด่าโขมงโฉงเฉง
ว่าถูกคนจับหน้าอก ได้มีไทยมุงออกมาดูกันใหญ่ว่าหญิงแก่อายุ70ปี
ที่เหี่ยวไปทั้งตัว ทำไมถึงถูกจับหน้าอกได้
ได้มีการถามไถ่เจ้าหนุ่มคนที่จับหน้าอกนี้ว่ามีสาวๆตั้งเยอะให้จับทำไมถึงไม่จับ
ไปจับนมคนแก่ทำไม หนุ่มคนนี้หัวเราะและตอบว่า
"ฉันได้ยินยายบอกว่าบรรลุสูงกว่าพระโสดาบันแล้ว
จึงทดลองดูเท่านั้น นึกว่าจะละโกรธได้ ก็รู้ว่ายังโกรธอยู่
ฉันก็กราบขอขมาล่ะจ่ะ"
555 ฉลาดแฮะ รู้จักวิธีพิสูจน์ง่ายๆ
มะนาวไม่ได้เล่าเรื่องแก่แดดนะค๊า







ท่านมะนาวนี้ได้ทำลายแบบแผนการเรียนการสอน 
ของเด็กนิเทศศาสตร์หมดเลยนะครับ 
ซื้อนสพ.แล้วไม่อ่านหน้าหนึ่งนี้ ถ้าประชากรปท.ครึ่ง 
ทำตัวอย่างท่าน บก.หัวหน้าข่าวคงได้ตกงานกันหมดแน่ 
เพราะบทความ มันไม่ได้ขายความหวือหวา 
ความสด การเป็นประเด็นสังคม 
แล้วไอ้ที่เป็นประเด็น คุณท่านก็ดันไปแสวงหาในพันทิปเสียอีก 
ซื้อนสพ. ได้คุณค่าแค่บาท สองบาทเท่านั้น 
อย่างน้อยก็ดีอย่าง เพราะผู้เขียนแทบไม่ได้แตะ 
นสพ.เป็นปีแล้วละครับ กลัวหมึกมันเปื้อนมือนะครับ 
ไม่อยากสกปรก เปล่าหรอกครับ 
แต่เพราะข่าวอินเตอร์เน็ตมันมีความฉับไวกว่า 
แม้การย่อยข่าวจะไม่เทียบเท่าในนสพ. 
เคยฟังอ.วีระ เล่าผ่านวิทยุว่า 
คนที่นิยมอ่านข่าวในเน็ต จะมีค.สามารถ 
ในการวิเคราะห์ไม่เท่ากับคนที่นิยมอ่านนสพ. 
จริงรึเปล่าไม่รู้ จะเอาท่านเป็นบรรทัดฐานก็ไม่ได้ด้วย 
(ไม่รู้เอาเข้าจริง เปิดหน้าบันเทิงก่อนอะป่าว)
ท่านมะนาวน่าจะได้ยินข่าว กระแสเห่อไอเพคสอง 
อยู๋บ้างสินะครับ ทำเอาจำนวนที่นำเข้าไม่พอขาย 
ต่ออายุเครื่องหิ้วมาบุญครองได้ต่อยืดฟันกำไรอีกนาน 
แม้แต่อาตี๋อาหมวยเมืองจีน มีไม่ต่ำกว่าครึ่งวัน 
ไปนอนรอเปิดร้าน 'เห่อ 'นี้ เป็นผลพ่วงทุนนิยมจริงๆ 
เลยนะครับ นึกๆแล้ว 
ตัวเองต่อให้อยากได้ของชิ้นนั้นมากแค่ไหน 
ให้ไปยืนรอเป็นชม. ก็ไม่เอาด้วยหรอก 
สังเกตมานานแล้วว่า โชเชียลมีเดียมันส่งผล 
ต่อการกระตุ้นการบริโภคให้หิวกระหายมากขึ้น 
และมีความอดทนน้อยลง ไม่สนการฟังรีวิว 
คอมเมนต์หรือเสียงโอดจากผู้ซื้อก่อนตัดสินใจ 
มานึกส่งท้ายว่า เมื่อของชิ้นตกรุ่นไป 
เขาจะหัวเราะใส่ตัวเองที่หลงไปยืนตั้งนานรึเปล่า 
รอหลังไมค์ของท่านยังมีค่ากว่าตั้งเยอะ:-)





แหม! ทำไมรู้ล่ะว่ามะนาวเปิดหน้าบันเทิงก่อน
555 ทายถูกเผงเลยค่ะ เปิดหน้าบันเทิงก่อนแน่นอน
อิอิพูดเล่น(มีส่วนจริงเยอะ) มะนาวก็เปิดไล่หน้าล่ะค่ะ
เพียงแต่ถ้าไม่มีเวลาก็เปิดหน้าบันเทิงอย่างเดียวอ่ะค่ะ(เฉพาะหัวเขียว)
แต่จากที่บ้านมะนาวรับหนังสือพิมพ์หลายฉบับ
ฉบับอื่นๆมะนาวก็เก็บสต็อกไว้อ่านทีหลัง
บางครั้งคุณท่านถึงได้ยินมะนาวบ่นว่า
หนังสือพิมพ์กองท่วมตัวจนจะล้มทับอยู่แล้ว
(จริงๆมะนาวไม่ได้บ่นหรอกค่ะ แต่มะนาวถูกที่บ้านบ่นตะหากล่ะคะ)
ส่วนกระแสไอเพด2 มะนาวอ่านเจอเหมือนกันค่ะ
ว่าตี๋หมวยเมืองจีนแทบจะตีกันตาย
แต่ไม่ได้สนใจเท่าไหร่เลยอ่านข้ามๆอ่ะค่ะ
แต่มะนาวได้ไปอ่านเรื่องไอเพ็ด2ในบล็อกคุณท่านแล้วนะคะ
จะบอกว่า หลวงตาขา หลังไมค์ให้มะนาวอ่าน
ไม่ต้องเกร็งหรอกนะคะ เพราะมะนาวชินแล้วค่ะ
กับปริศนาตัวอักษร สระ วรรณยุกติ์อยู่คนละทิศละทาง
มะนาวว่าสนุกดีออกค่ะ เหมือนเล่นปริศนาอักษรไขว้ไงคะ
อ่านแล้วเอ๊ ตัวนี้อะไรนะ มีรสชาติดีออกค่ะ
ที่มะนาวพูดอย่างนี้เพราะว่า วันนี้อ่านแล้วมันแปลกๆอ่ะค่ะ
คือไม่มีคำผิด ถึงมีก็แค่ตัวเดียว แล้วมีการจัดบรรทัดด้วย
มันเลยดูแข็งๆเหมือนจะไม่ใช่คุณท่านอย่างนั้นอ่ะค่ะ แล้วดูเกร็งๆด้วยค่ะ
คุณท่านคุยกับมะนาวไม่ต้องสนใจเรื่องพวกนี้หรอกค่ะ มะนาวชินแล้วค่ะ
แต่ในกรณีที่คุณท่านปล่อยของ คืออย่างนั้นมะนาวไม่ได้อ่านคนเดียว
มีคนเข้ามาอ่านอีกเยอะแยะ คุณท่านตรวจทานหลายครั้งก่อนปล่อยก็ดีแล้วค่ะ
สัปดาห์นี้มติชนแนะนำหนังสือน่าอ่านเล่มหนึ่งค่ะ
ชื่อ"ความรุนแรงซ่อน/หาสังคมไทย"
ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัย"สันติวิธี ความรุนแรงและสังคมไทย"
ในโครงการเมธีวิจัยอาวุโส โดยการสนับสนุนของ
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย(สกว.)
เนื้อหาวิจัยโดยรวมพูดถึงประเด็นความรุนแรงที่ปรากฏ
และซ่อนอยู่ในสังคมไทยจากอดีตจนถึงปัจจุบัน
นับตั้งแต่ความรุนแรงทางการเมือง
ความรุนแรงในขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคม
ความรุนแรงในโรงเรียน สงครามยาเสพติด และการประหารชีวิต
เนื่องเพราะเหตุความขัดแย้งที่ลากยาวในทุกวันนี้
และดูว่าคงไม่มีทางคลี่คลายได้ในเร็ววัน
คงทำให้หลายคนสงสัยเหลือเกินว่า สังคมไทยมาถึงวันนี้ได้อย่างไร
ซึ่งจะไม่สงสัยได้ยังไง ในเมื่อสังคมไทยมีกรอบความคิด
และวิธีการเข้าใจตัวเองที่ฝังรากกันมาชั่วกัปชั่วกัลป์ว่าเรานี่ช่างเป็นสังคม
ที่สงบสันติ ไม่ใฝ่ความรุนแรง เพราะเราเป็นเมืองพุทธ ดำรงอยู่ในสันติธรรม
พอมีปัญหาก็มีแคมเปญรณรงค์กันทั่วบ้านทั่วเมืองว่า"ขอความสุขกลับคืนมา"
สังคมไทยสุขสงบสดชื่นขนาดนั้นจริงหรือ
หรือจริงๆเป็นเพียงมายาคติที่ถูกสร้างขึ้น
เพื่อกวาดขยะทั้งหลายไปซุกไว้ใต้พรม
Duncan Macargoนักวิจัยทางไทยศึกษาเคยตั้งข้อสังเกตว่า
สังคมไทยเป็นสังคมที่"รุนแรงอย่างลึกล้ำ"(profoundly violent society)
เพียงแค่พิจรณาจากคดีฆาตกรรมในสังคมไทย
ก็จะพบว่าสังคมไทยฆ่ากันมากกว่าประเทศทั้งหลายในเอเชีย
จะเป็นรองก็แต่มองโกเลียเท่านั้น
จริงๆแล้วสังคมไทยก็เหมือนสังคมมนุษย์ทั่วไปนั่นล่ะ
ความรุนแรงก็ดำรงอยู่คู่กับร่องรอยแนวทางแห่งสันติ ไม่ได้ต่างไปจากใครเลย
ขอเพียงยอมรับความจริงบ้างก็น่าจะดี
และบางส่วนของความจริงก็ปรากฏในหนังสือ"ความรุนแรงซ่อน/หาสังคมไทย"
เป็นไงค่ะ อ่านน้ำจิ้มหนังสือเล่มนี้แล้วอยากซื้ออ่านไหมคะ
มะนาวลิสต์ไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ ไปซีเอ็ดเมื่อไหร่คงได้ซื้อติดมือกลับมาแน่ค่ะ
มะนาวมีข่าวน่ารักๆมาเล่าค่ะ มี"หนอนน้อย"แขกไม่ได้รับเชิญ
ในพระฉายาลักษณ์หมู่ราชวงค์อังกฤษ ทายสิคะ ว่าใครถือ ฮิฮิ





ที่ดูเรียบร้อยผิดวิสัย ก็มิใช่อะไรหรอกขอรับ 
มัน้เป็นการพิมพ์ผ่านมือถือนะขอรับ 
ความพริ้วอาจไม่ได้เท่ากับตอนที่พิมพแป้น 
ในเมื่อระยะนี้ ไม่อยากบูทเครื่องแล้วต้องมาถอดซิม 
เพื่อเชื่อมสัญญาณเน็ตอีกเครื่อง 
ก็อาศัยเส้นทางคอมผ๋านมือถือเลยละกัน 
พยายามทำเหมือนหนูยูอิที่เล่นซีรีย์เรื่อง Papa to muzume 
คุณสมบัติที่วัยรุ่นญี่ปุ่นรุ่นเจเนเรชั่นนี้ถนัด 
ก็คือ ความสามารถสร้างวรรณกรรมผ่านมือถือนี้แหละครับ 
อย่างในเรื่อง Sky of Love ทำไปได้ไงที่จะสร้างนิยายสักเรื่อง 
ด้วยการพิมพ์ปุ่มมือถือเพียง12ปุ่ม แล้วน้ำเน่าเพ้อฝันได้ใจ 
เคยพยายามอัพบล็อกผ่านมือถือ คงด้วยวัยไม่รุ่นมั้ง 
ก็เลยตายตั้งเพียงเกริ่นเรื่องเท่านั้น์
เวลาเห็นท่านมะนาวฝักใฝ่เรื่องทะลึ่งนี้ 
ตรงคอลัมภ์แนะนำหนังสือของมติชนสุดฯ 
"เช็คสต็อกหนังสือ กับหนุงหนิง" ก่อนจบ 
จะแถมทิ้งท้ายกับมุขทะลึ่งตึ่งตัง ผู้เขียนคิดวาท่าน 
จะต้องนอนตัดแปะ หรือไม่ก็ถ่ายเอกสารใส่กรอบไว้แน่เลย 
แล้วหลังๆค่ายนี้ นิยมเอาการ์ตูนทะลึ่งมาลง 
ไม่รู้ว่าท่านไปส่งไปรษณีย์ยุให้ลงเรื่องพวกนี้เยอะๆอะป่าว 
แค่สงสัย ไม่ได้แจ้งความเท็จนะขอรับ
พวกหนังสือความรุนแรงนี้ เคยเห่ออยู่พักนึง 
จะเป็นงานของอ.ชัยวัฒน์ สถาอนันต์ พวกสันติประชาธรรม 
และสนพ.วิถีทรรศน์ เรื่องสังคมไทยซุกซ่อนความรุนแรงไว้ 
อันนี้เป็นเรื่องเก่าแล้วละครับ อย่างหนังสือการเมืองของเสือแดง อ.นิธิ ก็วิพากษ์นักคิด 
กลุ่มหนึ่งที่มีค.คิดไร้เดียงสา อยากเห็นสงบสุขเอื้อเฟือ 
จนเป็นเอกลักษณ์ไทย เพราะรัฐไทยแต่โบราณ 
ก็วางยา ล้างโคตร แย่งสมบัติหลาน สมัยรัตนฯตอนต้น 
ก็ปราบอังยี้จนเลือดเต็มบางปะกง สมัยปราบคอมมวนิสต 
ขบวนการนักศึกษา ก็ใช้กำลังบีบจนต้องเข้าป่าถือปืน 
ฆ่าหน.มุสลิม ส่งเสริมชนกลุ่มน้อยให้เป็นกันชนเพื่อนบ้าน 
ยิงหัวคะแนน ใช้อำนาจนอกระบบโดยการอุปถัมภ์ของคน 
ที่อยู่ในระบบ คนกลุ่มนึงถึงเกลียดอำมาตย์มาก 
ขณะที่คนอีกกลุ่มเชื่ออำนาจนอกระบบ เพราะไม่เชื่อมั่นในระบบ 
แต่เมื่อเกิดตัวละครเรยา ที่แสดงออกถึงค.รุนแรง 
เชิงพฤติกรรม แทนที่จะให้สังคมตัดสินถึงผลลัพธ์ท้ายละคร 
รัฐก็กดปัญหาด้วยตัววิ่ง แทนที่จะทำให้เรยา เป็นตัวแบบ 
ความชิงชังให้ผู้คนหลีกเลี่ยงที่จะหลอกเลียน 
เอออ่านในทวิสต์ ทราบว่าคนเขียนบทเป็นของอ.สมเถา 
ที่เป็นนักไวทยากรณ์นิครับ แม่กับลูกคนละแนวกันจริงๆเลย์
วันนี้อ่านสื่อญี่ปุ่น ของอ.สุภา 
ใกล้จะจบเล่มแล้วครับ โดยสรุปนะครับ 
สื่อมวลชนที่นั้น ที่ดีก็ดีอย่างยอดเยี่ยม 
ในแง่การนำฮาร์ดแวร์มาใช้ประโยชน์ การแข่งขัน 
ธรรมเนียมจรรยาบรรณ แต่ที่เข้าขั้นเลวร้าย 
ก็ร้ายสุดๆ ชนิดคงสื่อกับคนภายนอกปท.เท่านั้น 
อย่างพวก ชอบเลียนแบบ ติดกรอบเรตติ้ง ไวด์โชด์ 
บ้าสนุกไม่ใส่ใจสาระ เอาเข้าจริงมีแค่ซีรีย์เท่านั้นมั้งคับ 
ที่เป็นสิ่งดีอย่างเดียวที่ผู้เขียนเห็นในคุณค่าอยู่ 
เปลี่ยนโลกในสายตาเชิดชเดิม ยิ่งทำให้เกลียดยิ่งกว่าทีวีไทยสักอีก 
แล้วมีตัวอย่างหนึ่ง ทำให้ผู้เขียนนึกถึงข่าวช็อกวงการ 
คือ เมื่อปี1989 ซูเปอร์สตาร์บ้านเขาตอนนั้น 
Tamako Yukiko ฆ่าตัวตายจากชั้นเจ็ดบนสถานีค่ายเพลงแห่งนึง 
ทุกวันนี้ความตายเธอยังเป็นปริศนา ถ้าทุกวันนี้เธอยังอยู่ 
น่าจะอายุ 40 ปี เรียกว่า น้องอามุโระ เจ๊มัตซู ป้่มิกกะ 
เทียบเธอไม่ติดฝุ่น ความตายของเธอทำให้เกิดกระแส 
yukiko syndrom มีแฟนคลับฆ่าตัวตายตามเท่าที่พิสูจน์ได้ 
กว่า 28คน ที่เธอมัดใจคนได้วิเคราะห์ว่า เธอเป็นสาวน้อยธรรมดา 
ที่เป็นตัวแทนความหวังของคนทั้งปท. 

วันเสาร์ที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

๗ พฤษภา ๕๔ Giftซีรีย์,ประวัติวรรณคดีญี่ปุ่น และหน้าแบนๆ






ตกลงเป็นคนไม่ชอบความรุนแรงเหรอครับ 
สงสัยมี"ปม" ถูกกระทำ ไม่ก็กระทำเขา มาตั้งแต่เด็กๆ 
งั้นเปลี่ยนก็ได้ครับ ขอให้แบนโดยธรรมชาติ 
ปกติก็หน้าก็แบนอยู่แล้วนี้ครับ สงสัยจะติดกรรม 
งั้นคงต้องหาเด็กๆมาสังเวยกรรมแล้วสินะครับ สังคมพราหมณ์ๆอย่างไรไม่รู้ 
กล่าวจะหลุดเรือ่งหนังสือออกมานะครับ 
เจ้าประวัติวรรณคดีญี่ปุ่น จะสังเขปอย่างไรดีละ เพราะมันมีศัพท์แสงเฉพาะ 
แถมแต่ละศัพท์ก็ยาวเฟื่อย ไม่ลดทอนเพื่อให้สั้นแบบไทยๆเลย 
พอดีวันนี้หยิบออกมาข้างนอกด้วย อ.วรรณยาเขาแยกกันเป็นยุคนะครับ
ตามสมัยกษัตริย์ปค. แต่เข้าเรื่องกันจริงๆในยุค คศ. ๗๑๒ ที่ 
โคจิกิเป็นวรรณกรรมลายลักษณ์อักษรเล่มแรก 
ส่วนใหญ่ก็ล้วนเป็นกุศโลบายรวบอำนาจเข้่าสู่ส่วนกลาง 
นำเรื่องเล่าแต่ละท้องถิ่นมารวมๆกัน ก็สะท้อนขนบนิยม 
ตามยคุสมัย ก็คอ่ยๆพัฒนาจากการบูชาเทพ เป็นธรรมชาติ 
วีรบุรษ ขงจื้อ ซึ่งในงานของฮายาโอะจะซึมซับอิทธิพลวรรณกรรมเก่าๆ 
สอดแทรกอยู่มาก พอได้อ่านเรือ่งย่อจากหนังสือเล่มนี้ 
มันก็ปิ๊ง เออจริงเออจริง เป็นระยะๆนะครับท่าน 
ร้อยยี่สิบบาทเอง ถูกกว่าเค้กที่ซื้อหน้าปากซอยอีก
อืม เจ้ากระทู้บ้านฉันเหมือนลัดดาแลนด์ 
ได้ลิงค์ไปอ่านแล้วคับ มีคนไปปล่อยที่ FB เห็นว่า 
ประตูไม่เหมือนสักทีเดียว แต่รูปแบบแปลนด์นี้ใช่เลย 
แต่ที่เอาอะไรไปห้อยๆหน้าบ้าน กับแรงงานพม่า 
ผ้าเช็คหน้าปลิวอย่าไปเก็บ อันนี้ตัอ้งเป็นคนที่เคยไปดูนิครับ 
ไม่อยากเชือ่ว่าท่านซาโปะไปแลมาแล้ว โรงหนังอนุญาติให้ท่านเข้าได้เหรอคับ 
เห็นว่าหนังหลอนได้ที แต่ดราม่านี้ไม่ผ่าน มีผีหนึ่งผีสองด้วย 
ระดมเป็นชุดๆ เสียงมติยังไม่เป็นเอกฉันท์นะครับ เลยไม่แน่ใจว่าน่าดูอะปาว 
เจ้าสำนวน"เคมี"ตรงกันนี้ 
คงเป็นสำนวนเด็กแนวนะครับ คือ อธิบายในแนวสสารยีนส์หรือดีเอ็นเอเฉพาะไม่ได้ 
ก็เลยลงวัตถุเคมีภัณฌ์ ที่ไม่ได้แยกประเภทของสสารว่าเป็นธาตุหนัก ธาตุเบาใดใด 
เคมีมันกว้างนะครับ ร้อยแปดธธาตุ ไม่ลงสักธาตุ 
โยนภาระเป็นเรื่องของพระเอก นางเอกไป แต่ก็ยังงงๆที่ท่านอธิบาย 
เพราะ เจ้าฟิโรโมน โดปามีน อะไรเทือกนี้ ความเป็น"กลิ่น"มันเรื่องสำคัญ 
แต่ที่กำลังพูดถึง คือ
ราใช้สายตาสัมผัสเป็นหลัก ไร้ซึ่งสัมผัสทางจมูกเกี่ยวข้อง 
มันก็ไม่น่าส่งอทธิพลสภาพเยี่ยงนั้น 
แต่ถ้าใช้สูตร เห็นของอร่อยแล้วยีนส์กระตุ้นความอ้วนทำงาน 
อันนี้ก็น่าเเข้าเค้าหน่อย 
งั้นเราสองคนไม่เคยเห้นหน้าคาตา 
คงไม่เกี่ยวกับโดปามีนหรอกน้อคับ ต้องเป็นเรือ่งของเวรกรรมแน่ๆเลย 
แก้กรรมก็ไมได้ด้วยสิ แม่ชีหลอ่นบอกว่าต้องใช้เด็ก 
แต่นี้แก่แดดรู้ดีเกือบทุกเรื่อง เอาไปทำพิธีก็มีพิ่งเวรกรรมติดตามมา 
กรรมนี้แก้ยากเหมือนกันนะขอรับ 
ให้สปอยล์รึครับ เอาเป็นว่าไม่หนุกเลย Hanamizuki เน่าสนิทโคตร 
ดูเวอร์ชั่นมิวสิควีดีโอ บิ้วรมณ์ดีกว่าตั้งเยอะ 
หนูยุก็ยังฉุดไม่ขึ้นเลย เวลาเล่นหนังใหญ่ไม่ประทับใจจอร์จสักเรื่องเลย 
สู้ซีรีย์ก็ไม่ได้........หาหนังญี่ปุ่นดีๆดูยากจังครับ





รู้จักไหมคะ ไข่ในหินน่ะ รูไหมว่าคุยอยู่กับใคร
ลืมไปแล้วล่ะสิ กุลสตรีดีเด่นไงคะ อิอิ
ไม่เอาแหละ เดี๋ยวโดนจัดหนักอีก ยิ่งปากจัดๆอยู่ด้วย
แล้วโปรดทราบนะคะ อิชั้นไม่ได้หน้าแบนนะเจ้าค่ะ
ส่วนเรื่องลัดดาแลนด์ มะนาวไม่ได้ดูหรอกนะคะ
มะนาวแค่เข้าไปอ่านในกระทู้เท่านั้นเองค่ะ
แล้วมันตลกที่เขาเอาเรื่องของแม่ชีมาผูกโยงเข้ากับหนังอ่ะค่ะ
ส่วนเรื่องHanamizuki อยากดูค่ะว่ามันเน่ายังไง
เราต้องพิสูจน์ อย่าเชื่อแค่ลมปากคนบอก อิอิ
แล้วจะบอกว่ามะนาวได้ดูละครป๋ายะแล้วนะคะ
เรื่อง"Gift"อ่ะค่ะ ชอบบบบบบมากค่ะ
ป๋ายะหล่อมั่กๆค่ะ ใสปิ๊ง เป็นหนุ่มน้อยที่หล่อบาดใจเหลือเกินค่ะ หลงรักๆ
มะนาวชอบเรื่องนี้มากกว่าLong Vacation,
Love Generation และBeautiful Life อีกค่ะ
เนื้อเรื่องพระเอกสูญเสียความทรงจำไป3ปี
ระหว่างที่ความทรงจำยังไม่คืนมา
ก็ทำงานเป็นคนส่งของแต่แต่งตัวภูมิฐานมากค่ะ
ใส่สูทตลอดแต่พาหนะที่ใช้ หุหุจักรยานค่ะ
ต่อ:ระหว่างทำหน้าที่ส่งของก็เจอะเจอผู้คนและเหตุการณ์มากมาย
ที่ทำให้พระเอกค่อยๆฟื้นความทรงจำคืนมา
และจำตัวเองได้ในที่สุดว่าเป็นใคร
ชอบตอนต้นเรื่องที่เปิดตัวทาคุยะแบบนั้นมากเลยค่ะ
เพราะพอดูไปแล้วทำให้เข้าใจเลยว่าทำไมถึงเปิดตัวพระเอกแบบนั้น
และด้วยท่านั้น แล้วที่สำคัญซีรีส์เรื่องนี้เนื้อหารุนแรงนะคะ
แต่ผู้กำกับเจ๋งมากค่ะ ทำให้เนื้อเรื่องซอฟท์ลงได้และสนุกด้วยค่ะ
ได้หัวเราะเอิ๊กๆเป็นระยะๆอ่ะค่ะ
โดยที่ไม่กระทบกระเทือนเนื้อหาหลักเลยล่ะค่ะ
เรื่องนี้ถ้าให้คะแนนความชอบนะคะ
มะนาวให้คะแนนความชอบเท่ากับKarei Naru Ichizokuเลยค่ะ
แต่จะบอกว่าเรื่องนี้มะนาวไม่ค่อยรู้จัก
ดาราท่านอื่นๆเลยค่ะ มีคนหนึ่งเปิดตัวได้เท่มากค่ะ
มะนาวดูแล้วหน้าคุ้นๆ ที่แท้แม่ของมาคุงในซีรีส์Tokyo Tower
ป้าMitsuko Baishoนะเองค่ะ เจ้าป้าเท่ระเบิดเลยค่ะเรื่องนี้
ส่วนคนที่แสดงเป็นแฟนเก่าพระเอก
มะนาวก็หน้าคุ้นๆอีก แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกค่ะ
มานึกออกเอาตอนที่11พอดีค่ะ 555ใช้เวลานึกนานมาก
ต่อ:เธอคือยัยตัวร้ายในเรื่องKarei Naru Ichizoku
ที่แสดงเป็นเมียน้อยพ่อพระเอกที่เข้าไปบริหารจัดการในบ้านอ่ะค่ะ
เรื่องนี้กับเรื่องนั้น แสดงบทแตกต่างกันลิบลับเลยค่ะ
แต่มะนาวชอบบทที่เธอแสดงเรื่องKareiมากกว่านะคะ
ถ้ามะนาวเป็นคนแจกรางวัลนะคะ มะนาวจะให้เธอเลยค่ะ
เธอแสดงยังกะมะนาวนึกว่าเป็นตัวเธอเองอย่างนั้นเลยอ่ะค่ะ
แหะ แหะเขียนซะยาวเลย แล้วคุณท่านก็บอกว่า
มะนาวเล่าหมดแล้ว ไม่น่าสนใจ แต่มะนาวว่ามะนาวเล่ากั๊กๆนะคะ
แต่จะบอกว่าเรื่องนี้สั่งซื้อยากมากเลยนะคะ
มะนาวต้องไปหลังไมค์ถามจากสมาชิกบ้านทาคุยะมาน่ะค่ะ
แถมแผ่นที่5ตอนที่8,9คนขายลืมไรท์ซะงั้นค่ะ
มะนาวเปิดดูตอนที่แปดได้แค่ครึ่งเรื่อง
เอ๊!ทำไมดูต่อไม่ได้ นึกว่าเครื่องเล่นของมะนาวเสียซะอีกค่ะ
ปล้ำอยู่ตั้งนาน เปลี่ยนเครื่องเล่นตั้ง3เครื่องก็ยังไม่อ่านแผ่นอีก มันยังไงน๊อ
พลิกดูด้านหลัง อ้าวเขาไรท์มาแค่นั้นเอง เวรกรรมจริงๆค่ะ
เลยอดดูตอนที่9แบบเต็มๆเรื่องเลยค่ะ แง

วันศุกร์ที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

๖ พฤษภา ๔๕ เคมีตรงกัน,แก้กรรมและลัดดาแลนด์


แพ้ท้อง อยากดูแต่หนังญี่ปุ่นรึครับ 
ปกติก็"แพ้ท้อง" อยากกินนั้นกินนี้ เคยบอกไม่ใช่เหรอครับ 
ว่าแค่อยาก ก็ทำให้ระบบยีนต์กระจายความอ้วนทำงานปรือสักแล้ว 
ที่มาช้า ก็เพราะว่าต้องปั่นหาหนังมาชม 
สังเกตแล้วว่า วันสองวัน ผู้เขียนกระจายงานอ่านแล้ว 
ไม่มีอัตราแรงเหวี่ยงสะท้อนคืนกลับ 
แสดงว่าประเด็น ไม่น่าสนใจหรือตอนนี้ท่านซาโปะ 
กำลังเข้าหมวดจำศีลหนังสือหนังหา พูดอะไรไปก็ไม่ซึมเข้าสมอง 
แถมแนวหนังเข้าก็ซอยเดียวกัน เลียบถนนวิทยุพอดี 
เป็นไงละ หายอาร์ทอาคาเดมีแล้วรึยัง
Dive นี้ก็มาตามสูตรสปอร์ตคอนโญเป้ง แทบไม่มีขาด 
ความฝัน มิตรภาพ การฝึกฝนและความสำเร็จ 
ไปเทียบกับ waterboys ไม่ได้หรอกครับ สายนั้น 
มันเน้นความตลกเฮฮาลังกาหน้ารอบเดียว 
แต่ไดร์ฟนี้หมุนทะลุสุดเหวี้่ยง อ้่างอิงจากเรือ่งจริง 
แต่ดาราน่าจะเกิดนะครับ เล่นกันดี มีเหตุผล 
หล่อกับทุกดช. ท่านซาโปะชอบรับประทานทางนี้ น่าจะปลื้ม 
O Brother, Where Art Thou? หนังอะไรไม่เคยได้ยิน 
สงสัยน่าจะดึกดำบรรพถ์ ปกติหนังเฮียจอร์จ มักไม่คอ่ยพลาด 
หรือท่านจะโมเมผิดดาราอะป่าว อันนี้ก็ไม่แน่ใจ 
แล้วแก้ภาพลักษณ์หน่อยนะครับ hanamizuki 
เคยบอกนะครับว่า พล็อกเรื่องแบบนี้ไม่ชอบนะครับ 
(สงสัยโดนผีนาซีครอบงำ ด้วยชอบปรักปรำ) 
เพียงแต่มันธรรมดาไปหนอ่ย อีกอย่างมิวสิกเพลงนี้ 
ผู้เขียนกรอกหูมาตั้งแต่ คุณน้องเธอออกซิงเกิ้ลใหม่ๆ 
ดูเนื้อหาของเพลงแล้ว ก็ตามสูตรจนไม่รู้สึกว่าน่าเอามาทำใหม่ตรงไหน 
ทำเป็นไม่ยอมๆ คิดกระชากวัยเหรอ เดี๋ยวก็เตะหน้าบานไปกว่าเดิม 
พ่อก็เล่า ...ตอนจบและฉากหักมุมของเรื่องสักเลย 
ว่าแต่โทมะเรื่องนี้ เขาก็...งั้นๆนะครับ ดูซีรีย์มีปลื้มมากกว่า บื้อน้อยกว่าเยอะ



ปากจัดจังเลยนะเจ้าคะได้ทีใส่ใหญ่เลย มีเตะมีต่อยด้วย ไม่เพราะเลยค่ะ 
ฮือ!ตอนนี้มึนๆหัวสมองกลวงๆพิกลค่ะ 
ช่ายๆคุณท่านพูดเรื่องหนังสือแล้วมะนาวว่าจะคุย 
ที่เกี่ยวกับอ.ฮายาโอะ มิยาซากิ อ่ะค่ะแล้วก็ลืมไปเลยค่ะ 
ส่วนประวัติวรรณคดีญี่ปุ่น ของอ.วรรณยา สุวรรณระดา 
มันไม่เป็นหนังสือวิชาการไปหน่อยเหรอคะ 
อ่านแล้วก็ง่วงนอนอีกสินะคะ 
มะนาวเคยอ่านงานเขียนที่เขาไปพิพิธภัณฑ์จิบลิมาค่ะ 
น่าสนใจมากเลยค่ะ อ่านแล้วยังอยากไปดูบ้างจัง 
ยังไงก็ปวารณาตัวเป็นแฟนพันธุ์แท้จิบลิแล้วนี่นะ 
ว่าแต่ที่คุณท่านอ่านเขาว่ายังไงบ้างคะ 
ส่วนวรรณคดีญี่ปุ่นมะนาวไม่มีความรู้เลย 
เล่าให้ฟังคร่าวๆหน่อยได้ไหมคะ 
ช่วงนี้ยังหัวปักหัวปำอยู่กับตำราเลยไม่ได้จับหนังสือเลยอ่ะค่ะ 
แต่อารมณ์อยากดูหนังนี้มีมากเลยนะคะ 
แบบขอสักนิด สักหน่อยก็ยังดี แถมมีคิดถึงป๋ายะด้วยนะคะ
แล้วตอนคุณท่านพูดว่ามะนาวไปทรงเจ้าอะไรหรือเปล่า 
มะนาวนึกถึงภาพล้อผู้ใหญ่มากับทุ่งหมาเมินของชัย ราชวัตรเลยค่ะ 
คุณชัยเขียนการ์ตูนล้อไว้อย่างนี้นะคะ 
มีเสียงลอยมาจากบ้านหลังหนึ่ง 
ผู้ชาย :"มึงเล่นชู้" 
ผู้หญิง :"กูไม่เคย" 
ผู้ชาย :"มีคนเห็นมึงเข้าม่านรูดกับเด็กหนุ่ม" 
ผู้หญิง :"กูไปแก้กรรม" 
555มะนาวว่าเรื่องนี้ดังไม่แพ้เรยา ดอกส้มสีทองหรอกนะคะ 
เรื่องนี้ยังมีอีกค่ะ คือมีคนมาตั้งกระทู้ว่าบ้านของพระเอกในเรื่องลัดดาแลนด์ 
เหมือนบ้านของเจ้าของกระทู้เธอมากเลยค่ะ 
ก็มีคนเข้ามาแสดงความเห็นมากมาย 
ส่วนใหญ่ก็มาล้อเจ้าของกระทู้ให้กลัวทั้งนั้นแหละค่ะ 
แต่มีอยู่ความเห็นหนึ่งเข้ามาบอกว่า 
ให้แขวนหอยไว้หน้าบ้าน และอย่าเปิดประตูเมืองให้พม่า 
โอ๊ย! มะนาวขำกิ๊กจนสำลักน้ำเลยค่ะ ตลกมาก 
อ่านที่เขาหลอกผีอยู่ดีๆ เจอความเห็นนี้เข้าไปสำลักน้ำพรวดเลยค่ะ จี้จริงๆ
จะถามว่าคุณท่านเคยได้ยินคำว่า"เคมีตรงกัน"บ้างไหมคะ 
อย่างดูละครเรื่องหนึ่งแล้วมีคนบอกว่าชอบพระเอก นางเอกเรื่องนี้จังเลย 
เคมีเข้ากั๊น เข้ากัน ในทางวิทยาศาสตร์มีเหตุผลสนับสนุนคำพูดนี้นะคะ 
อย่างเช่นผู้ชายคนหนึ่งเห็นผู้หญิงคนหนึ่งแล้วปิ๊ง ถูกใจ ชอบ 
แต่ผู้ชายอีกคนหนึ่งเมื่อมองผู้หญิงคนนี้กลับเฉยๆไม่รู้สึกอะไรเลย 
ได้มีการวิจัยในสัตว์ พบว่าสัตว์มีฟีโรโมนที่ดึงดูดเพศตรงข้ามให้สนใจได้ 
จะบอกว่ามนุษย์เราเองก็มีเหมือนกันค่ะ ซึ่งเมื่อเราพบคนที่เราดึงดูดใจแล้ว 
ร่างกายจะบอกเราทันที โดยการหลั่งสารเคมีที่ชื่อว่าDopamineและ 
Norepinephrine ออกมา ซึ่งจะส่งผลต่อระบบประสาทอัตโนมัติ 
ให้หัวใจเต้นเร็ว ซึ่งปฎิกิริยาอาการนี้เขาจัดอยู่ในขั้นตอน"ดึงดูด"ค่ะ 
ที่ปัจจุบันพูดกันว่าเคมีตรงกัน ทั้งๆที่คนพูดก็ไม่รู้หรอกว่ามันใช่จริงๆ
พอดีมะนาวได้ไปอ่านบทความเรื่องระดับความสัมพันธ์ของความรัก 
โดยอิงกับข้อมูลทางการแพทย์น่ะค่ะ ก็เลยเอามาเล่าให้ฟัง 
จริงๆยังมีต่ออีก2stepsนะคะ ขั้นตอนดึงดูดเป็นแค่stepแรกเท่านั้นเองค่ะ 
มะนาวมาเล่าให้ฟังพอเป็นน้ำจิ้มเท่านั้นเองค่ะ 
ถ้าสนใจ มะนาวค่อยเล่าให้ฟังต่อนะคะ บทความค่อนข้างยาวค่ะ 

ปล.จะบอกว่าทำไมมะนาวจะพูดไม่ได้คะ"ไม่ยอม"พูดได้เจ้าค่ะ 
แล้วไม่กลัวหรอกนะ"สปอยล์"น่ะ ชอบอ่านด้วย ฮึ

วันพฤหัสบดีที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

๕ พฤษภา ๕๔ หนังมากหลาย ทั้ง อารางากิ ยู วัยรุ่นญีปุ่น และอาร์ทอาคาเดมี




มาแล้วครับ มาแล้ว
มาช้าหน่อย คงไม่ว่ากันนะครับ
วันนี้ก็เดินเลาะเเหละในห้างสรรพสินค้าแถวบ้าน
ก็ออกจะแปลกใจเล็กน้อย ว่าทำไมผู้คนพ่อ แม่ ลูก
ชาวบ้านเขาถึงเดินควักไขว์กันนักหนา
เข้าเว็บถึงได้รู้ว่า วันนี้เป็นวัน ฉัตรมงคลนี้เอง
ท่านซาโปะ คงได้สดับรับความบันเทิงไปหลายเรื่องสินะครับ
หรือไปทรงเจ้าอะไรที่ไหนรึเปล่าครับ
ขอแก้ข่าวในมโนสำนึกท่านก่อนนะครับว่า
หนังรางวัลการันตีสามโลก อันนี้ผู้เขียนเองก็หารับชมเหมือนกันนะครับ
แต่ไม่ทำเป็นตัวข่าว นักหรอก
เพราะแหล่งที่ได้ มันไม่ค่อยจะถูกกม.เท่าไรนัก
ถ้าจะฟังผู้เขียนเกทับก็ได้เลย
นี้เลย In a Better world หนังยอดเยี่ยมออสการ์ปีล่าสุด
เป็นไงละ ยังไม่ดูละสิ น่าได้อิจฉา
แถมเป็นหนังฝั่งยุโรปตะวันออก เดนมาร์ก
ที่ท่านซาโปะชอบกลับชาตินักชาติหนา
ว่าอย่างไรดีละ ก็ถือว่าได้รางวัลก็ไม่เสียเหลี่ยมนักหรอก
ทำให้หนังเต็งอีกสองเรื่อง คือ Biutiful และ Dogtooth ต้องพลาดไป
เนื้อหาของหนังหนักใช่ได้เลย ว่ากันด้วยเรื่องของความรุนแรง
ที่กระทำตอบกัน อย่างไม่มีที่สิ้นสุด
พ่อที่เป็นแพทย์อาสา ที่จะพยายามสอนลูกที่แสบไม่ใช่เล่น
ให้เรียนรู้ถึงการสยบความรุนแรง แม้ตัวเองจะถูกกระทำจากศัตรูของเขาอย่างไร
คนดูอย่างผมก็เลยรู้สึกเจ็บแทน ตัวพ่อ
ที่โดนถูกตบหน้า จากอันตพาลที่ลูกชายหมายแก้แค้น
เพียงเพราะไม่อยากให้ลูกใช้โทสะเป็นการโต้ตอบ
สุดท้ายลูกชายก็ไม่ซื้อใจ แล้วมองว่าพ่อเป็นคนขี้ขลาด
ท่านซาโปะจะเข้าใจไหมน้อ ให้เขาตบแล้วมาบอกกับเขาว่า
ผมไม่กลัวคุณ แล้วก็โดนไอ้หมอนั้นไล่ตบอยู่เรื่อยๆ
ให้ลูกชายของเขาเห็น โอ้!เชงเม้งชัดๆเลย
มันทำให้นึกถึงหนังสเปนอีกเรื่อง
ที่ชื่อ Beautiful ที่มีฮาเวียร์ บาเด็ม เล่น
(เรื่องนี้ก็ชิงต่างปท.ออสการ์ ยังไม่ดูอะสิ)
เหมือนกันเลยครับ หนังไม่ให้ทางออกที่ใสสว่าง
แม้จะรู้ว่ากระบวนที่ทำมา มันถูกแล้ว
มันจึงสะท้อนความเป็นไปในโลกของความเป็นจริง
แต่อาจจะไม่ใช่ข้อสรุปที่คนทั้งโลกสมควรกระทำ
ทำสิ่งดี ให้กลายเป็นเรือ่งที่ชิงชัง
แต่ในทางกลับกัน ก็ไม่สนับสนุนหนทางเดิม
ถ้ายังคงหวังมาตราฐานการปรองดองของสังคมหมู่มาก
เป็นไงละ อาร์ทอาคาเดมีพออะป่าว
ความจริง ดูหนังรางวัลก็ใช่ว่าดีเสมอไปนะครับ
ดูแล้วตะกรอนความเครียด มันจะเกาะลงในเซลล์สมอง
แม้ไม่ทำลายร่างกาย แต่ก็บั่นทอนจิตใจเอาการ
ไม่อยากจิตตกอย่างท่าน ก็เลยหันไปเรื่องหนังตลาดดีกว่า
ก็เลยเลือก hanamizuki มาชม
ที่ดูเพราะ อารางาชิ ยู น้องยิ้มหวาน และผกก.
Be with you ว่าจะมาพล็อกแนวแค่ไหน
ชมๆไป ก็หนังแนวตลาดวัยรุ่นทั่วไป
ที่ได้บรรยากาศและเพลงพาไปให้สุขอุรา
จบแล้วจบ ไม่ต้องคิดอะไรมากมาย เป็นหนังสงเสริมบทเพลงที่
เป็นเหมือนชื่อเรื่องในอัลบั้มของเธอ
เสียงร้องแม้วๆ ก็เหมาะกับเนิอ้เรือ่งแมวๆได้สัดส่วน
ที่มีความขาดๆเกินๆ เวอร์ๆ ตบท้ายด้วย
hard to say I love you เรือ่งนี้พล็อกเรื่องคล้ายๆ
sky of love หนังรักพาฝันมัธํยมวัยใส
ได้หนูเมียวโอะ แห่ง hana yori
ทัี่เอามาดูเพราะกำลังจะรีวิว first kiss ที่ชีได้แสดงเอาไว้ เลยต้องหาข้อมูล
จบความบันเทิงแล้ว ไปคุ้ยๆหนังสือเก่า
ว่ากำลังจะอ่าน สื่อมวลชนในญี่ปุ่น ของ วิภา อุตมฉันท์
ที่เขาว่าเป็นหนังสือนิเทศน์เจแปนที่ดีที่สุดที่ไทยเคยมี
จริงอะเป่าวต้องพิสูจน์กัน





แสดงว่าหายปวดหัวแล้วใช่ไหมคะ 
ถึงได้มีแรงไปเดินเหลาะแหละได้ 
มาช้าไม่ว่าหรอกค่ะ แต่เริ่มไม่อยากคุยด้วยแล้วค่ะ 
แต่คุยด้วยก็ได้ นี่เพราะพูดถึงเรื่องหนังหรอกนะคะ 
มะนาวไม่ได้ดูสักเรื่องเลยที่คุณท่านบอกมา 
ไปหาที่แมงป่องมาแล้วค่ะทั้งBiutiful ,In a Better World แต่ยังไม่มีเลยค่ะ 
แล้วก็ไม่ยอม มะนาวอุตส่าห์ไปตามหาเรื่องHanamizuki มาด้วยนะคะ 
เพราะอ่านเจอบอกว่าขึ้นชาร์ตหนังทำเงินอันดับหนึ่งในญี่ปุ่นอยู่ตั้งสองสัปดาห์ 
แถมยังเป็นหนังของผู้กำกับ Be with Youด้วยอีกค่ะ 
และมีอารากากิ ยูอิ และโทมะแสดงอีกด้วย 
แล้วยังบอกว่าภาพวิวในหนังเรื่องนี้สวยมากอีกค่ะ 
ยิ่งอ่านวิจารณ์ยิ่งอยากดูมะนาวเห็นแค่ภาพหน้าปกก็ว่าสวยอ่ะค่ะ 
แล้วกลายเป็นว่าคุณท่านได้ดู มะนาวไม่ได้ดู ไม่ยอม 
ก็ไหนบอกว่าพล็อตเรื่องแบบนี้ไม่ชอบแล้วดูทำไม 
อ๋อ!เพราะอารากากิ ยูอินะเอง พวกเกลียดตัวกินไข่
ช่วงนี้ไม่รู้ยังไงนะคะอยากดูหนังญี่ปุ่น 
วันนี้พอมีเวลาเลยดูเรื่อง"DIVE 3 หนุ่มตีลังกา โดดคว้ารัก " 
แรกๆมะนาวว่าตลกๆคล้ายๆเรื่อง Water Boys 
แต่พอดูไปๆไม่เหมือนแหะ เรื่องนี้เครียดกว่า Water Boysเยอะค่ะ 
และเอื่อยๆกว่า เลยดูหลายขยักกว่าจะจบอ่ะค่ะ 
มะนาวว่าหนังเรื่องนี้ปูเรื่องนานเกินไป เลยทำให้เบื่อๆไปบ้าง 
แต่พอใกล้จบ หนังสนุกและเรียกน้ำตาคนดูจนได้ 
ซาบซึ้งกับความพยายามของคนกระโดดและความรักของพ่อ แม่ 
แต่โดยรวมมะนาวชอบ Water Boys มากกว่าค่ะ 
ชอบท่านจิ๊ที่บ้าๆ บอๆอ่ะค่ะ 
มีแถมดูอีกเรื่องหนึ่งค่ะเป็นหนังรางวัลการันตีมากมาย 
ที่มีGeorge Clooneyแสดงอ่ะค่ะ 
เรื่องO Brother, Where Art Thou? 
มะนาวเอามาดู เพราะเห็นหน้าปกมีรางวัลการันตีนี่ล่ะค่ะ 
ที่ไหนได้ หนังดูไม่รู้เรื่องเลยค่ะ 
ดูจนจบมะนาวยังไม่รู้เลยค่ะว่าหนังต้องการนำเสนออะไร 
งง!จริงๆค่ะ หนังได้รางวัลเยอะแยะมาได้ยังไง 
หรือว่ามะนาวดูหนังไม่เป็นกันแน่คะนี่


วันอังคารที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

๓ พฤษภา เงินรางวัล , Moment of Romance ซีเซียม ,ศพบินลาเดน, Aya Hirayama




แน่ใจเหรอคะว่าห้าบาทในต่างจังหวัดทำอะไรได้มาก
มะนาวว่าราคาข้าวของในต่างจังหวัดก็แพงพอๆกับกรุงเทพนะคะ
แล้วมะนาวไม่ได้ไปต่างจังหวัดหรอกค่ะ
มะนาวไปตะลอนๆในกรุงเทพนี้เองค่ะ
เพียงแต่ไม่รู้เป็นยังไงค่ะ ถ้ามะนาวต้องไปตะลอนๆแบบนี้
มะนาวจะง่วงนอนมากเลยค่ะ แบบหัวซุกหัวซุนเลยอ่ะค่ะ
มะนาวเลยต้องขอเวลานอกไว้ก่อนไงค่ะ เผื่อเข้ามาคุยไม่ไหวน่ะค่ะ
ส่วนเรื่องผลงานที่ส่งประกวดมะนาวได้รางวัลชมเชยค่ะ
ได้เงินรางวัลมาจำนวนหนึ่งค่ะ มะนาวเลยแบ่งให้หน่วยงานกับผู้ช่วยไปค่ะ
มะนาวไม่ได้เอาไว้เองและไม่ได้แบ่งให้ผอ.ด้วยค่ะ
ผอ.เขาข้องใจมากค่ะว่าทำไมมะนาวไม่ติด1ใน3
เขาจึงไปสอบถามกรรมการมาค่ะ
กรรมการบอกว่าผลงานดีเยี่ยมก็จริง
แต่เขาไม่ต้องการแบบone man showค่ะ
เขาต้องการเป็นทีมค่ะ เขารู้ว่าทุกอย่างเป็นมะนาวทำคนเดียวค่ะ
กรรมการตอบมาอย่างนี้ ไม่รู้ว่าผอ.จะคิดได้บ้างหรือเปล่านะคะ
มะนาวได้ดูหนังเรื่องผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ
( Moment of Romance)แล้วนะคะ
ซึ่งเป็นหนังที่ชาวพันทิปเอ่ยถึงบ่อยๆค่ะ
จนมะนาวอยากดูมากกกกกกอย่างที่เคยถามคุณท่านไงคะ
มะนาวว่าเนื้อเรื่องของหนังเรื่องนี้ไม่มีอะไรใหม่เลยค่ะ
แต่ชื่อเรื่องค่ะ ชื่อเรื่องมันโดนมากๆเลยค่ะ
ตั้งชื่อเรื่องภาษาไทยได้เจ๋งมาก"ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ"
มะนาวให้คะแนนตั้งชื่อเต็มสิบเลยค่ะ
แต่ทำไมมะนาวดูเรื่องนี้แล้วน้ำตาคอยแต่จะไหลอยู่เรื่อยก็ไม่รู้ค่ะ
คงจะเป็นเพราะนางเอกเธอไม่ค่อยพูดก็ได้ค่ะ
แต่เธอใช้สีหน้า สายตาแสดงอารมณ์ออกมาแทน
เวลาเห็นสีหน้า สายตาเธอแล้วเราคนดูก็พลอยสะเทือนใจไปด้วยอ่ะค่ะ
เรื่องนี้ดูจบแล้วเฉยๆค่ะ ไม่ประทับใจอะไร
แต่หนังเรื่องนี้เก่ามากนะคะ ตั้งกะปี 1990อ่ะค่ะ
เลยเห็นว่าป๋าหลิวตอนหนุ่มๆหล่อสาวกรี๊ดยังไงค่ะ
แล้วบอกหน่อยสิคะว่าพันทิปต่ออายุสมาชิกยังไงคะ
ทำไมคุณท่านถึงหมดอายุสมาชิกบ่อยจังคะ..........






สุดยอดเลย ได้รางวัลเดี่ยวในงานแท็คทีมด้วย 
ถ้าอยากอ่านรายงานฉบับสมบูรณ์ 
ไม่ทราบว่า ต้องแลกกับอะไรรึเปล่าครับ 
หรือว่าเป็นความลับราชการ เผื่อจะฆ่าเวลา 
ในช่วงที่ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน 
คุยน้อยหน่อยนะครับวันนี้ เหนื่อยกับสิ่งนอกระะบบ 
อ้ายผู้หญิงข้า ถูกขยายอีกสามภาค 
แต่ดีที่สุดก็แค่ภาคหนึ่ง ถึงขั้นหน้าบันเทิงไทยรัฐ 
ต้องเก็บสถิติว่ามีสาวเจ้าดูโรงไปตั้ง 48 รอบมั้ง 
ยุคนั้นหนังฮ่องกงบรรเจิดสุดๆ
เล่นกล่าวย่อๆในงานวิจัย แล้วอยากอ่านฉบับจริงจัง 
ยิ่งช่วงนี้เวลาว่างด้วย อยากอ่านน้ำพักน้ำแรงฉายเดี่ยวลูกทีมเอาจัง 
จะมีบุญไหมน้อ อ่านของเขาแต่เราไม่ให้อ่าน 
อันนี้เสียดุลการค้านะครับ.....ถ้าใจดีก็อีเมลล์เดิมนะครับ 
แต่ถ้าไม่...ก็ไม่เป็นไรครับ 
เอาเวลาอ่านคอมเมนต์เก่าๆของเราสองคนดีกว่า 
ส่วนภาคต่อของผู้หญิงข้าฯ เป็นอีกเจเนเรชั่นหนึ่งครับ 
จะว่าไปไม่ได้เกี่ยวกับภาคแรกหรอก 
ภาคนี้เปลี่ยนนักแสดงยกชุดครับ แต่นายทุนหนังคนเดิม 
เป็น กัวฟู่เฉิง เล่นคู่ กับ อู๋เชี่ยนเหลียน บอกตามตรง 
ชอบภาคนี้มากกว่านะครับ ไม่เน่าเกิน ยังไม่พอนะครับ 
ยังไถ่ภาคสามออกมาด้วย ภาคนี้ตายสนิทเลย! 
เลยไม่มีอนาคตสำหรับภาคต่อไป 
..เย้ มาเล่นเกมส์ตอบคำถามดีกว่า ไม่ได้เล่นสักนาน 
แต่คล้ายกับว่า จัดโจทย์มาเพื่อตัวเองอย่างไรไม่รู้นะครับ 
ความจริงมันต้องดูบริบทแวดล้อมด้วย บริการแพทยืให้น้อยสุด 
ส่วนคนขับเครื่องบินให้มากสุดละกัน เหตุผลค่อยว่ากัน 
แล้วเรื่องบินลาเดน โฮ่ๆสรุปเป็นบล็อกไปแล้วครับที่ ...(เซ็นเซอร์)



มะนาวได้ตามไปอ่านแล้วค่ะ 

แต่อ่านยังไงก็ไม่เห็นเจอข้อความว่าพบศพบินลาเดนเลยนี่คะ 
สรุปก็คือบินลาเดน เสียชีวิตแน่นอนแล้วใช่ไหมคะ แล้วศพอยู่ไหนล่ะคะ 
ไม่มีใครพูดหรือสงสัยถึงเรื่องนี้บ้างเหรอคะ 
ขนาดบอกว่าตรวจDNAเทียบกับพี่สาว 
แล้วทำไมถึงโชว์ศพไม่ได้ล่ะคะ มีลับลมคมในอะไรหรือเปล่าคะ 
แล้วเงินรางวัลตั้งเยอะแยะขนาดนั้น 
เขาจ่ายให้ใครคะ คนให้เบาะแส หรือหน่วยกองกำลังที่สังหารคะ 
ข่าวทีวี ไม่เห็นทำสกรู๊ปข่าวเรื่องนี้เลยค่ะ 
ส่วนตอบคำถามถูกต้องแล้วค๊าบ 
งานอาชีพด้านการบริการสุขภาพมีความเครียดน้อยที่สุดค่ะ 
และนักบินเครื่องบินโดยสารกับผู้บริหารงานประชาสัมพันธ์เครียดมากที่สุดค่ะ 
มะนาวไม่ค่อยอยากเชื่อหรอกค่ะ 
เพราะมะนาวว่างานของมะนาวก็เครียดพอๆกับนักบินนะคะ 
แล้วคุณท่านรู้ไหมเอ่ยในงานเสกสมรสของPrince William and Kate 
มี Bridesmaidคนหนึ่งเป็นที่กล่าวขวัญถึงอย่างมาก 
คุณท่านรู้ป่าวคะว่าเป็นใคร ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก 
1.Miss Grace van Cutsem 
2.Miss Eliza Lopes 
3.Lady Louise Windsor 
อิอิ คราวนี้ทายไม่ถูกแน่ๆอิอิ



มะนาวได้ดูหนังญี่ปุ่นเรื่องBackdancersด้วยค่ะ 
เป็นเรื่องเกี่ยวกับกลุ่มสาวนักเต้นแบ็คอัพนักร้องที่ชอบเต้นเป็นชีวิตจิตใจ 
มะนาวซื้อมาเพราะคิดว่าคงจะสนุก คึกคักๆ 
ที่ไหนได้ง่วงนอนมากเลยค่ะ เนื้อเรื่องไม่สนุกเลยค่ะ 
แต่สาวๆนักเต้นทั้งสี่คนหน้าตาดีทั้งนั้นเลยค่ะ 
โดยเฉพาะสาวAya Hirayamaมะนาวว่าเธอหน้าตาดีที่สุดเลยค่ะ 
เห็นว่าเธอเคยแสดงซีรีส์ด้วยแต่นึกมะออกเลยค่ะ



มาถึงก็ถามหา"ศพ"เลยเหรอครบ 
เอ๊ วงศ์วานนามสกุลท่านก็ไม่ได้เกี่ยวดองอะไรกับหมอพรทิพย์เลย 
เล่นสืบจากศพกระนั้้นเชียวเหรอ เอางี้ดีกว่า 
ล่าสุดสนข.ทวิตส์ภพรายงานเพิ่มว่า 
ศพของบินลาเดน ถูกนำไปปล่อยไว้ในทะเล 
แต่ไม่ชัวร์ว่าถ่วงน้ำ หรือจมลงก้นมหาสมุทร 
เพราะไม่มีชาติไหนๆ รับรองให้ณาปนกิจ 
น่าสงสารบทจบของผู้ก่อการร้ายจังเลยนะครับ 
แม้แต่ซาอุ ปท.เกิด หรือปากีสถาน แดนตาย 
เขาก็ไม่เผาผีกัน ส่วนเงินรางวัลนี้ 
โดยปกติเป็นเรื่องชั้นความลับระดับสูง ขืนบอกว่าให้ใคร 
มีหวังโดนล้างแค้นจัดหนักแน่เลยครับ หรือโม้เมไม่ให้ก็ไม่รู้
มาถึงก็ถามหา"ศพ"เลยเหรอครบ 
เอ๊ วงศ์วานนามสกุลท่านก็ไม่ได้เกี่ยวดองอะไรกับหมอพรทิพย์เลย 
เล่นสืบจากศพกระนั้้นเชียวเหรอ เอางี้ดีกว่า 
ล่าสุดสนข.ทวิตส์ภพรายงานเพิ่มว่า 
ศพของบินลาเดน ถูกนำไปปล่อยไว้ในทะเล 
แต่ไม่ชัวร์ว่าถ่วงน้ำ หรือจมลงก้นมหาสมุทร 
เพราะไม่มีชาติไหนๆ รับรองให้ณาปนกิจ 
น่าสงสารบทจบของผู้ก่อการร้ายจังเลยนะครับ 
แม้แต่ซาอุ ปท.เกิด หรือปากีสถาน แดนตาย 
เขาก็ไม่เผาผีกัน ส่วนเงินรางวัลนี้ 
โดยปกติเป็นเรื่องชั้นความลับระดับสูง ขืนบอกว่าให้ใคร 
มีหวังโดนล้างแค้นจัดหนักแน่เลยครับ หรือโม้เมไม่ให้ก็ไม่รู้
อีกอย่างการตายของปู่บินเป็นเรื่องที่ฉุกละหุก 
มันก็เลยไม่มี สื่อเจ้าไหนทำข่าวลงสกู๊ปได้ทัน 
แต่หลังจากอาทิตย์นี้ คงค่อยๆมีข่าวทยอยกันทีละนิด 
ตอนนี้ก็ล่าภาพถ่ายศพบินลาเดนกันจ้าละหวั่น 
เห็นในทวิตส์บางท่านบอกว่า มีคาเมล่าช็อตตอนบุกจู่โจมด้วย ก็ยังไม่เห็นลิงค์รับชม 
ถึงมีเน็ตที่นี้ก็แสนอืด ทนพิษบาดแผลแบนด์วิชไม่ไหว 
ส่วนข่าวโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ ดูเหมือนในโลกทวิสต์จะไม่มีใครเล่น 
ประเด็นนี้แล้วนะครับ ดังนั้นก็เพิ่งได้ยินจากท่านนี้แหละ 
เจ้าฮีมะวาริทานตะวัน มันแค่ดูดซับสารซีเซียม 
เท่านั้นเหรอครับ 
เพราะรู้มาว่า กันมันตรังสีประกอบไปด้วยอนุภาพสามชนิด ซีเซียมเป็นแค่หนึ่งในนั้น
แล้วอย่างนี้ ต่อไปจะไว้ใจดอกทานตะวันนำเข้า 
จากญี่ปุ่นได้ไหมครับ ดูดซับสารน่ากลัวนี้เข้าไป 
คงเอามาชงน้ำร้อนแก้กระหาย แบบแก๊กฮวย 
หรือแทะเม็ดแตง ขณะนั่งชมฟุตบอลไม่ได้สักแล้ว 
ส่วนเรือ่งหนัง Backdancers ที่มีฮีรายามะ อายะ 
ชื่อหนังไม่คุ้นหรอก ดารานี้คุ้นเชียว 
ขอแว้บไปแย้มในยูทูบสักหน่อย อืม..... 
แน่ใจว่าหนังแดนส์เหรอครับ สู่ สเต็ปทีดีไม่ได้เลย 
เอาเรือ่งผู้เขียนมั้งดีกว่า ตั้งแต่ตกงานนี้ 
อ่านหนังสือเล่มไหน รู้สึกได้ทั้ง สนุก สงบและสบายใจ 
กว่าตอนที่อ่านยามมีอาชีพทำการเยอะเลย 
ดังนั้นช่วงนี้ รู้สึกดีคงจะตกงานอีกสักครึ่งปีเป็นอย่างน้อย 
ดีที่บ้านมีบรรยากาศเจ้าสัวหน่อยๆ เลยรู้สึกไม่ตกยาก 
เล่าหนังสือที่เพิ่งสอยดีก่า ...เป็นงานยุ่นๆสองเล่มไว้เป็นข้อมูลงานเขียนนะครับ
ก็มี ประวัติวรรณคดีญี่ปุ่น ของอ.วรรณยา สุวรรณระดา 
ของสนพ.จุฬา และ ฉีกขนบแอนิเมชั่น ฮายาโอะ มิยาซากิ 
โดย นับทอง ทองใบ ของสนพ.มูลนิธิ 
เล่มนี้เป็นงานวิทยานิพนธ์ 
เล่มหลังอ่านจบแล้ว ทำให้มองโลกของจิบลี่เปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า 
ว่าจะหาสัปดาห์แห่งหนังจิบลี่สักสัปดาห์ 
มาตอบคำถามดีกว่าว คราวนี้ถ้าตอบถูก 
จะมีสินน้ำใจเล็กๆนอ้ยๆบ้างไหมเอ่ย เวลาจะตอบไม่ใช่สัวๆนะครับ ต้องนั่ง 
วิปัสสนากรรมฐาน ให้บังเกิดญาณสัมผัสคุณไสย 
เล่นเอาเหนื่อยมิใช่นอ้ย แต่เที่ยวนี้มีแต่ใครไม่รู้จักสักคน 
ไม่เห้นมีเลดี้ กาก้าเลย 
เดาเอาว่าข้อสุดท้ายละกัน เลดี้ๆอะไรสักอย่าง 
เพราะเห็นไม่มี "miss" กำกับ น่าจะเป็นดญ.ที่ทำหน้าบูด 
เพราะเดซิเบลล์มากจนหนูไม่ปลื้ม แน่เลย
ปล. ว่าจะจบแล้วแต่ลืมไปอีกประเด็นที่สำคัญ 
ก็ผู้เขียน ไม่ได้รู้สึกว่าท่านซาโปะเป็นหญิงกลางคนที่เครียดแบบมักง่ายนิครับ 
อันนี้คงต้องชื่นชม หลักบริหารกระจาายความเครียด 
ช่วงมีสุข-ก็ทำเป็นประโยคขยาย 
ช่วงมีทุกข์-ก็สั้นซะเป็นประโยคเชิงเดี่ยว 
อีกทั้งประสบการณ์ ก็กร่านโลกโชนวิชาการออกขนาดนี้ 
ทำงานก็ได้บุญ เที่ยวนอกก็ได้เบิก(บาน) 
กินอาหารอร่อย ดูหนังดีๆ ซื้อมาแต่ละทีก็มีแต่ให้ (อิจฉา) 
อยู่คล้ายซาโบะโบรุ แล้วจะมาทำเหี่ยว 
ก็เสียภาพลักษณ์ตุ๊กตาหน้าบานหมดหรอกครับ 
แต่อย่าไปเชื่อ เจ้าสจ็อตมากเลยครับ 
อาชีพเครียดบ้าอะไร คนต่อแถวลูกท่านหลานเธอทั้งน้าน 
ตอบอย่างนี้ สร้างภาพ สะกัดอาชีพชัดๆเลย 
ตกงานสิ เครียด! ไม่รู้เอาอะไรกินตอบคำถามแฟนคลัปไม่ได้เลย 
ไปดูตัว เจ้าสาวก็พาลจะหนีหน้าอีก